قدرت‌‌طلبی

می‌گویند نوشتن و پیاده‌کردن اندیشه‌ها باعث آرامش درون، هدایت انسان در زمینه تفکر و نظم یافتن خطورات ذهنی می‌شود...

موضوعی که انسان‌ها برای نوشتن انتخاب می‌کنند شاید با یکدیگر مشابه باشد، اما هر کدام به گونه‌ای متفاوت از دیگری می‌نویسد و این یعنی هم دلیلی بر تفاوت انسان‌ها با یکدیگر است. شاید خداوند از آنجایی که به موضوعات مختلف علاقه دارد خواسته آدم‌ها با نگاه‌های متفاوت به یک پدیده بنگرند و هر پدیده در نگاه فردی به یک گونه هویدا می‌شود و در نگاه فردی دیگر به گونه‌ای...

به عنوان مثال "قدرت‌طلبی" که واقعا موضوع جالب توجهی برای همه است، حتی آن‌هایی که قدرت‌طلبی را غیر‌اخلاقی و بعضا به عنوان یک رذیله می‌شمارند...اما آیا در‌واقع هم اینگونه است؟ من اینگونه فکر نمی‌کنم، به نظرم خدا برای تمام امیال بشر برنامه دارد و هر نیازی در انسان باید پاسخ داده شود.

قدرت یکی از نعمت‌های الهی است که خدا به هر کس که بخواهد عطا می‌کند و مانند هر نعمت دیگری در صورت شکر بر آن افزوده می‌شود و در صورت کفران یا از او سلب می‌شود که باز هم نعمت است و یا اینکه همین قدرت مایه‌ی فساد و تباهی و گمراهی شخص می‌شود که خودش نوعی عذاب است.

نکته‌ی خیلی مهم این است که منشأ قدرت خود خداوند قادر متعال است و جز او قدرتمند و قدرت‌بخش نیست و کسانی که قدرت را در جای دیگر می‌جویند آن را به‌دست نمی‌آورند و آنهایی که توهم کسب قدرت از دیگران را دارند هم جزء دسته‌ی سومی که گفتیم هستند و معمولا یا از تاریخ پاک می‌شوند یا از آنها به عنوان مایه‌ی عبرت دیگران در کتاب‌ها یاد می‌شود.

خداوند مومن ضعیف را دوست ندارد و به او می‌گوید تلاش کن و برای خود قدرتی به‌دست بیاور تا بتوانی در نبردی که با دشمنانت داری پیروز شوی "وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة"

یعنی از هر نیرویی برای قدرتمند شدن استفاده کن تا دشمنان که توسط شیطان فرماندهی می‌شوند در تو طمع نکنند و نتوانند تو را که خلیفه او هستی شکست دهند اصلا ضعیف بودن برای حزب شیطان است آنجایی که خدا می گوید "ان کید الشیطان کان ضعیفا" بیانگر همین نکته است.

شاید بگویید خداوند درباره‌ی انسان هم همین را به عبارت دیگر می گوید که انسان ضعیف خلق شده...این درست است، انسان بماهو انسان ضعیف است همانگونه که فقیر است همانگونه که جاهل است و... اما این بیانگر دو جایگاه است:

یکی اینکه انسان در بدو تولد نه چیزی می داند نه قدرتی دارد و نه اندوخته‌ای و کم‌کم رشد کرده و به‌دست می‌آورد

دوم اینکه انسان در مقابل خدا وقتی مطرح می‌شود اینگونه است، انسان هر اندازه هم که قدرتمند و عالم و ثروتمند و همه‌چیزتمام باشد باز در مقابل خدا هیچ است. اشک‌های نبی‌اکرم در نیمه‌شب، مناجات‌های امیرالمومنین‌، ایثار سیدالشهداء، سجده‌های زین‌العابدین و... دقیقا همین نکته را می‌رساند.

خلاصه اینکه قدرت‌طلبی ذیل لذت‌طلبی یکی از اهداف انسان‌های بلندهمت است.

يارَبِّ ، يارَبِّ! قَوِّ عَلى خِدمَتِكَ جَوارِحي وَاشدُد عَلَى العَزيمَةِ جَوانِحي...