اصولا روز تولد خیلی روز مهمی برای هر فردی هست . هرکسی دوست دارد که در این روز توجهی به او شود ، تبریک بشنود و خلاصه این روز برایش خوش بگذرد و یک سال به عدد سنش اضافه شود.
من هم مثل بقیه این اتفاق را دوست دارم اما امسال برای من اتفاق دیگری در روز تولدم افتاد...
سالی که گذشت برای من پر بود از اتفاقات بزرگ و کوچک و تصمصیم گیری در موقعیت های مختلف . اما گاهی اوقات که آدم با خودش خلوت می کند و به خودش فکر میکند و میبیند که چه اتفاقاتی برای او افتاده و چه تغییری نسبت به گذشته کرده و چه دستاورد ها و شکست هایی داشته و دیدگاه های او به زندگی نسبت به گذشته ، تغییر کرده یا ثابت مانده و کلی فکر بزرگ و کوچک که به خود انسان و هدف او باز میگردد. فکر کردن به این ها برای من در نزدیکی های روز تولدم اتفاق افتاد و باعث شد که من با خودم حساب و کتابی بکنم و ببینم کجا هستم و به کجا می خواهم بروم . و همین باعث شد که کمی دیدگاهم نسبت به سن و سال و تولد و اینجور چیز ها عوض شود .
روزی که متولد میشویم چیزی نیست که دستاورد خودمان باشد و ما هیچ نقشی در آن نداشته ایم و افتخار بیشتر شاید مربوط به پدر و مادر های ما هست که ما را به این دنیا آورده اند و همه تلاش خود را برای زندگی بهتر ما کرده اند و این تلاش آن ها در روز تولد ما برای آن ها یاد آوری می شود .
وقتی که یک سال به عدد های سن ما اضافه می شود، این را یاد آوری میکند که یک سال دیگر هم از زمان تعیین شده ما برای مشاهده نقاشی جهان و زندگی گذشته و اگر در این یک سال دید ما نسبت به زندگی عوض نشده و تصویر ما همان تصویر سال قبل است یعنی شکست بزرگ . پس تولد و مرگ در هر لحظه ای می تواند رخ دهد . در لحظه ای که ما واقعا در زندگی احساس رضایت از خود را داریم یعنی یک تولد جدید و هر لحظه از زندگی که احساس پوچی و بی هدفی کنیم یعنی مرگ ما فرا رسیده پس با این حساب با یک نگاه به اطرافمان کلی مرده متحرک و کلی مرده ی زنده را خواهیم دید .
قدر لحظه ها را دانستن و غرق شدن در هدف شاید مهم ترین درس زندگی برای ما باشد .
همانطور که روزی همه ما متولد می شویم و عده ای تولد ما را جشن می گیرند، روزی هم میمیریم و عده ای برای آن سوگواری میکنند اما در آخر چیزی که برای ما مهم است، دستاورد زندگی ما و رضایت ما از زندگی ست که هر لحظه با ماست .
پی نوشت: بهانه این نوشته تولد یکی از عزیز ترین دوستانم بود که جریان روز تولد من را در این روز ها مجددا یاد آوری کرد.
