آدمی نرم و لطیف زاده می شود و هنگام مرگ خشک و سخت می شود.
گیاهان چون سر از خاک بیرون می آورند نرم و منعطف و هنگام مرگ خشک و شکننده اند.
پس هر که سخت و خشک است، مرگش نزدیک شده و هر که نرم و منعطف است، سرشار از زندگی است.
سخت و خشک می شکند.
نرم و منعطف باقی می ماند.