پرچمت تا همیشه بالا باد
میهنم! مُلک تا ابد آباد
ریشه سبز روح و تن! میهن!
شاخ و برگت همه شکوفا باد
شعله آتشِ تو جاویدان
آب و خاکت هماره برپا باد
عاشق شیر نقشه وطنم
عاشق رقص پرچمم با باد
قلب ماهیت است طینت عشق
غرق در آتش است اینجا باد
عشق یعنی که در برابر باد
کوه باشی و هرچه باداباد
آرش! اینبار هم کمانبردار
رام فرمان توست حتّی باد
وقت سوگ سیاوش است؟ نه نیست
لشگر تهمتن مهیا باد
مژده حشمت سلیمانیاست
می برد نامه خدا را باد
ایستادند سروهایی تا
ندهد باغ را به یغما باد
پهلوانان پاسدار وطن!
نامتان رهن راه فردا باد
خاک پای توام، تو ای ایران!
مادرم! مهد مهر! مردآباد!
شاعر: احسان کاوه
