سلام آرامشِ نجواهایم!
بگذریم از اینکه همچنان شما هستید و مایی در کار نیست!
دیروز که خیالت مرا برد و نیاورد، در بین راه، نگاهم به عشاق بی نشان خورد.
شاید به قول شما دخترها، دلم برایشان ضعف رفت!
هم برای آنها و هم برای خودمان!
شاید اگر کمی توجه و تفکرتان را به من اختصاص میدادید، آن وقت نیز ماهم مانند آنان، دست در دست و قلب به قلب، عشاقی بی نشان میشدیم.
ولی بگویم؛ من مانند این پسرهای دیگر نمیتوانم هرروز در اینستاگرام برای شما فریاد عاشقی سر دهم، چه بسا دروغین باشد یا راست!
من، مانند خودت، نجوا میکنم عاشقی ام!
میشوم نجوای امیر
ولی نجواهایم زیر میزی ست و از آنها الگو نمیگیرم
شاید خوشتان نیاید ولی دلم میخواهد حواسم به خودتان باشد، تا اینکه هرروز و هرشب در پشت بام خانه فریاد بزنم: آهای مردم! زیباترین دختر این جهان نصیب من است! بروید و غبطه نخورید که چه بسا من حسرت شمارا نمیخواهم. تنها خوشبختی او و و دل برایم اهمیت دارد.
من،برعکس آنان، هروقت که نسکافه هایت تمام شد، جایش را پر میکنم.
و هروقت که سردرد گرفتی، با موهایت برای عاشقی مینوازم
کاش می‌فهمیدم که دل شما سیم ارتباط را لمس کرده یا خیر
کاش می‌فهمیدم که نگاه های زیرزیرکی از سر دل است یا شیطنت
ولی چه کنم که چه بخواهی و چه نخواهی مفتون تو شده ام!
اما خب بیا فکر کنیم که دل به دل زنجیر زدی
فکر کنیم در کافه های انقلاب با گرمای قهوه های شیرین به حضورت،
لمس روح قلم را میخوانیم. برای هزارمین بار دل به نگاهت میسپرم و خانم اباذری هریس چه خوب میسراید:
"ای مطلع و معشوقِ غزل، حضرتِ ماهَم...
ای کاش شبی بگذری از کوچه ی ما هم!
خورشید به اندازه ی تو جلوه ندارد...
تا بوده به دنبال تو بوده ست نگاهم!
منطق سپر انداخته در جنگِ دل و عقل...
مغلوب نگاهت شده بی جنگ سپاهم!
چشمان تو یک عمر مرا کرده گرفتار...
انداخته گل خنده ات از چاله به چاهم!
وابسته ی چشمت شده احوال دل من...
هم علت لبخندی و هم علت آهم!
تا بین تو و قبله مردد شده مُهری...
هربار به سمتت شده کج قلبم و راهم!
دیوانه تر از این بکن ای ماه دلم را...
بگذر شبی از دور و برِ کوچه ی ما هم!
- یک مشت بغض کال- یک مشت بغض کال
- طاهره اباذری هریس ✍"
-نجوای صامت
-الهه حمزوی
