لذت بردن از زندگی شبیه اسلوموشن کردن لحظه هاست...
تکنولوژی دوربین های جدید این قابلیت داره که ی ثانیه رو تا چند ثانیه طولانی تر کنه و یا پاناروما عکس بگیره، یعنی ی جورایی گسترده تر از دید ما...
تو زندگی مون هم میتونیم لحظه های دلچسب و خاطره انگیز زندگی رو باهاشون همین کارو کنیم، و ما هم خودمون رو مثل دوربین ها ارتقاء بدیم و زاویه و افق دیدمون رو گسترده کیم و انقدر آگاه باشیم که توانایی جاودان و مانا کردن لحظه های ماندنی زندگی مون داشته باشیم، و لحظه هایی رو که نمی خوایم رو کم رنگ کنیم و شاید حتی تونستیم به مرور زمان محوش کنیم، به جای اینکه اتفاقات بد و ناخوشایند بارها بارها با همه ی جزییات و به شکل اسلوموشن و آهسته تو ذهنمون مرور و بازبینی کنیم، اتفاقات خوب به یاد ماندنی علاوه بر اینکه رو هارد حافظه ی ذهنمون نگه داریم، حتی چاپشون هم بکنیم و بزاریم جلوی چشم مون...
خوشبختی و شادی یک تصمیم...
فکر کنم اگر از چیزهایی که بهشون انقدر سفت چسبیدیم کمی جدا بشیم، خیلی راحت تر و ساده تر خوشحال و شاد میشیم...
به قول آبراهام لینکن:
شادی مردم به اندازه ای است که در ذهن شان به شادی می اندیشند...
