همانطور که شنیده‌اید، هستی بسیار عظیم است و آنقدر عجیب و غریب که اگر بخواهیم از زندگی خود فاصله بگیریم و فقط به واقعیات رازآلود، فراتر از کشور خودمان فکر کنیم، احتمالاً دیوانه خواهیم شد. خوشبختانه مغز ما قادر به فکر کردن در مورد پدیده‌هایی از این دست نیست. اگر اینچنین بود، مانند دانشمندان و ستاره‌شناسان می‌فهمیدیم که هستی پر از واقعیات ترسناک است و رازهای بسیار جالب و اسرار پنهان در مورد آن وجود دارد که هنوز کشف نشده است.
بسته به اینکه کجای دنیا هستید، سناریوهای روز رستاخیز زیادی وجود دارد که شنیده‌اید. بسیاری از فرهنگ‌ها معتقدند که پایان جهان بسیار سهمگین و عجیب خواهد بود. یکی از خطرناک‌ترین و محتمل‌ترین سناریوهای روز رستاخیز، هیگز بوسون است. بر اساس این نظریه، رستاخیز با حبابی پر از انرژی و نوسان هیگز آغاز می‌شود و همه چیز دگرگون خواهد شد زیرا پایدار بودن این حباب، ضامن پایدار بودن جهان است.
آدمخواری کهکشانی آخرین نوع cannibalism است. بر اساس این ایده برخی کهکشان‌های بزرگتر در هستی وجود دارند که سایر کهکشان‌های کوچکتر را می‌بلعند. احتمال اینکه این فاجعه برای منظومه راه‌شیری اتفاق بیفتد، وجود دارد و بسیار ترسناک است. هرچند این اتفاق در آینده نزدیک رخ نخواهد داد. با این حال، آندرومدا؛ کهکشانی مشهور که تقریباً دو میلیارد سال پیش کهکشان خواهر خود را از راه شیری بلعید، ممکن است این کار را در مورد ما حدود ۴/۴ میلیارد سال دیگر انجام دهد. خوشبختانه تا آن زمان انسان‌ها یا سفرهای بین ستاره‌ای را به واقعیت بدل کرده‌اند یا مدت هاست که درگذشته‌اند.
ممکن است به خاطر عظمت جهان هستی، زندگی ما کوچک و محدود به نظر برسد. یکی از پدیده‌های بزرگ جهان هستی، سیاه چاله فوق‌العاده‌ای است که از کهکشان خود بیرون رانده شده است. دانشمندان محاسبه كردند كه براي بیرون راندن این سیاهچاله، به مقدار انرژي ۱۰۰ ميليون ابرنواختر نياز است. این بزرگترین سیاه چاله در حرکتی است که تاکنون ثبت شده و نتیجه‌ی ادغام انرژی دو سیاهچاله در مرکز کهکشان است.
همانطور که همه ما می‌دانیم سیاه‌چاله‌ها قسمت‌هایی از فضای بسیار متراکم و دارای نیروی گرانشی غیرقابل تصوری هستند، به حدی که حتی نور نمی‌تواند از آنها فرار کند. آنها همه چیز را در زمینه گرانشی خود می‌بلعند، به همین دلیل ایده خوبی است که از آنها دور بمانید. البته مانند هر پدیده دیگری در جهان، سیاه چاله‌ها هم می‌توانند مسیر حرکت خود را پیدا کنند. در بعضی موارد، آنها با سرعت بسیار زیاد حرکت می‌کنند و هر چیزی را در مسیر خود می‌خورند. یک سیاه چاله به بزرگی مشتری در حال حاضر در حال عبور از راه شیری است که پیش از این تصور می‌شد که ثابت است. باید دعا کنیم از کنار زمین نگذرد.
هرچه زنده است باید در مقطعی بمیرد و این برای همه چیز در جهان صدق می‌کند. مرگ ستارگان – همانطور که شاید از کلاس علوم به یاد داشته باشید – یکی از جالب‌ترین پدیده‌های جهان شناخته شده است. هر ستاره‌ای که در آسمان می‌بینیم در حال حاضر مرده است و نور آن هنوز به ما نرسیده است. در موارد نادری، ستاره‌ها ممکن است بمیرند و دوباره زنده شوند انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. دانشمندان به تازگی ستاره‌های زامبی را کشف کرده‌اند که باید در مرحله ابرنواختر خود می‌مردند اما به نوعی زنده مانده و اکنون با یک احساس تازه از زندگی و ماجراجویی به فضا آسیب می‌رسانند. به دلیل اینکه در مورد ماهیت آنها هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست به همین دلیل باید امیدوار باشیم که از ما دور بمانند.
اگر بخشی از وقت خود را در اینترنت و انجمن‌های علمی صرف کرده‌اید، قطعاً می‌دانید که جهان قابل مشاهده بخش کوچکی از هستی است. اکثریت قریب به اتفاق بخش‌های هستی از ماده تاریک تشکیل شده است. نام علمی‌تری برای این ماده وجود ندارد زیرا ما هیچ اطلاعاتی در مورد آن نداریم و ماده تاریک دقیق‌ترین توصیف برای آن است.
پیش از این فرض بر این بود، جهان برای پایدار ماندن به ماده تاریک نیاز دارد، اما جدیداً کهکشان‌های دیگری کشف شده که ماده تاریک ندارند. بیشتر باعث رازآلود شدن تصورات پیرامون این ماده می‌شود.
مهم نیست که زندگی ما چقدر کسل کننده باشد، ما می‌توانیم از این واقعیت آسوده باشیم که اتفاق جالب در همه زمان‌ها در جهان رخ می‌دهد. از نمایش‌های گسترده‌ای از نور گرفته تا ستاره‌های در حال مرگ، مطمئناً زمین مکانی خسته کننده نیست. با این حال، برخی از این وقایع هم مغتنم و هم دلگیر کننده هستند. یکی از آنها تصادف نادر سه کهکشان است، مانند مواردی که در سال ۲۰۰۷ مشاهده کردیم. در حالی که اغلب دو کهکشان با همدیگر برخورد می‌کنند، دیدن برخورد سه تا از آنها بسیار نادر است. آنچه به چشم ما می‌رسد فقط به اندازه نور یک لامپ است. در اثر این حادثه سه خوشه عظیم ستاره با یکدیگر ادغام می‌شوند، در عین حال ستاره‌هایی جدید با سرعت سریع زاده می‌شوند (حدود ۲۰۰ توده خورشیدی).
واقعیاتی در جهان وجود دارد که ما آنها را نمی‌فهمیم. حتی وقتی فکر می‌کنیم پدیده‌ای را فهمیده‌ایم بعد از مدتی متوجه می‌شویم که اصلاً تصور ما درست نبوده است. درخشان‌ترین و بزرگترین سیاه چاله یافت شده در هستی نیز اینگونه است. یک سیاهچاله بزرگ در مرکز یک کوازار (یک توده بسیار بزرگ با یک سیاه چاله در مرکز آن) که دانشمندان اخیراً کشف کرده‌اند. این سیاهچاله معروف به SDSS J0100 + 2802 بوده، به اندازه ۴۲۰ تریلیون خورشید درخشان است. کسی نمی‌داند که چگونه شکل گرفته و چرا اینقدر بزرگ، زیرا هیچ چیزی در مرحله اولیه شکل‌گیری جهان نباید آنقدر بزرگ باشد، به همین دلیل به اسرارآمیزترین سیاه چاله‌ای که می شناسیم، تبدیل شده است.
هستی کاملاً مکانی سرد است، زیرا گرمای ستارگان فقط برای تأثیر بر روی بخش کوچکی از آن کافی است. به گفته برخی دانشمندان، سردترین مکان مطلق در جهان شناخته شده سحابی بومرنگ است (سحابی که انبوهی از گاز و گرد و غبار در فضاست). بسیار سرد است با متوسط دمای ۴۵۷٫۸۷ – فارنهایت، دانشمندان در تلاشند تا دقیقاً بدانند که چه اتفاقی باعث این سرما می‌شود. به دلیل خطرناک بودن این مکان برای بشر باید توافق کنیم که اگر به سفرهای بین ستاره‌ای دست یافتیم، هرگز به این سحابی نرویم.
به نظر می‌رسد که دانشمندان با پدیده‌ای روبرو شده‌اند که نمی‌توانند هیچ توضیحی برای آن ارائه دهند. اگر به صورت آنلاین به جستجوی کلمه ماده عجیب یا Strange Matter بپردازید، می‌فهمید که این یکی از عجیب‌ترین پدیده‌های فیزیک است که تاکنون کشف شده است. همانطور که می‌دانیم ماده معمولی از اتم‌هایی با هسته تشکیل شده است که حاوی پروتون‌ها و نوترون‌ها بوده و هرکدام به نوبه خود از کوارک‌ها تشکیل شده‌اند که کاملاً منظم درونشان قرار گرفته‌اند اما در ماده عجیب کوارک‌ها آزاد هستند و ظاهراً هیچ محدودیتی و قانونی درمورد آنچه که قرارست انجام دهند، ندارند. برای همین ماده عجیب به طرز ترسناکی می‌تواند در ماهیت هر آنچه که با آن در ارتباط است تغییر ایجاد کند و اساساً ماهیت ماده پیرامونش را نابود می‌کند. متأسفانه باید گفت اخیراً، دانشمندان چیزی شبیه به آنچه فکر می‌کنند ماده عجیب است، پیدا کرده‌اند.
منبع: 19کالامگ - نویسنده : الهام رئیسی
