شبکه اجتماعی امروز به قدری اهمیت پیدا کرده که شغل‌های تخصصی خودش را ایجاد نموده است؛ از استراتژی و مدیریت محتوا گرفته تا تولید محتوا و پشتیبانی صفحه‌ها. در میان کسب و کارهای ایرانی، تعداد اندکی به طور درست به این قضیه پرداخته‌اند. عوامل زیادی در مدیریت خوب شبکه‌های اجتماعی موثرند که کیفیت محتوا، اصالت محتوا و تعداد محتوا، از عوامل اصلی آن هستند.
به نظرم سایت دیجیاتو عملکرد خوبی در این زمینه داشته و با تولید محتوای جذاب و تهیه خوراک روزانه برای کاربرانش، همیشه آن‌ها را به روز نگه می‌دارد. آنچه که دیجیاتو را متمایز کرده، علاوه بر موارد یاد شده، نوع نگرش آن است. سال‌ها است که مانی قاسمی، سردبیر دیجیاتو را می‌شناسم و با هم دوستیم. از همان روزهای اول که با هم دیجیاتو را می‌ساختیم، تأکید ویژه‌ای روی اصالت محتوا و نوآوری در آن داشت. بعد از چند ماه، این مسأله طوری در افراد نهادینه شد که با خواندن هر مطلب، می‌توانستید حدس بزنید چه کسی آن را نوشته است.
کمی بعدتر، به دفتر جدید رفتیم. دکور اختصاصی دیجیاتو طراحی شد؛ با استخدام عکاس حرفه‌ای، همه تصاویر بررسی‌ها به طور اختصاصی و با بهترین کیفیت تهیه می‌شد؛ کمی بعدتر، سایت دیجیاتو طراحی جدید و اختصاصی خودش را پیاده کرد؛ استیکرهای تلگرام دیجیاتو از روی لوگوی آن طراحی شدند و ... . این فرآیند هنوز هم ادامه دارد.
یک روز مانی به من گفت: «عماد، برای ویدیوهای اینستاگراممون آهنگ می‌خوایم. می‌تونی چند تا آهنگ مناسب برامون بسازی؟» حسابی ذوق کرده بودم؛ تقریبا هیچ جایی در ایران برای شبکه‌های اجتماعی خودش موسیقی اختصاصی نساخته است و کار نوآورانه‌ای بود. در ایران اکثرا بدون اجازه و رعایت هیچ حقوقی، از موسیقی آهنگسازان بزرگ دنیا استفاده می‌کنند. پس طبیعی بود که خوشحال باشم. علاوه بر این، اولین پروژه‌ام را در زمینه موسیقی رسانه‌ای دریافت کرده بودم و تجربه جدیدی برایم محسوب می‌شد. البته قبلا پروژه‌های موسیقی دیگری داشته بودم اما این پروژه چالش‌های خاص خودش را داشت.
قرار شد ده قطعه موسیقی یک دقیقه‌ای برای دیجیاتو بسازم تا روی ویدیوهای اینستاگرام آن استفاده شود. از آنجا که دیجیاتو در زمینه فناوری فعالیت می‌کند، تصمیم گرفتیم ازموسیقی الکترونیک استفاده کنیم تا با فضای دیجیاتو، هماهنگ باشد. برای شروع، با پیانو یک تم برای دیجیاتو نوشتم. سپس با توجه به آن تم، سه قطعه به صورت آزمایشی ساختم و به دفتر دیجیاتو بردم. خوشبختانه همه از موسیقی خوششان آمد و قرار شد همان روند را برای هفت قطعه بعدی ادامه دهم.
در قطعات بعدی، سعی کردم تم اصلی را حفظ کنم اما برای ایجاد تمایز، به فضاهای متفاوتی بروم. اینطور شد که فرم اکثر قطعات تقریبا به صورت واریاسیون در آمد. یک جا با ریتم بازی کردم، یک جا سازبندی را عوض کردم و یک جا، فقط به سراغ فضاسازی رفتم. در نهایت، یک آلبوم شامل ده قطعه متنوع یک دقیقه‌ای تهیه شد که در حال حاضر، روی بعضی از ویدیوهای دیجیاتو در اینستاگرام آن‌ها را می‌شونید.
این آلبوم، نقطه شروعی برای ساختن موسیقی اختصاصی برای رسانه‌ها و کسب و کارها بود. امیدوارم سایر موسسات نیز اهمیت محتوای چندرسانه‌ای را درک کنند و با نوآوری در نحوه ارائه خودشان، فرصت‌های جدیدی را خلق کنند.
