شیعه به رجعت و زنده شدن گروهی از افراد قبل از قیامت اعتقاد دارد و این اعتقاد علاوه برصدها حدیث، به آیاتی نظیر این آیه مستند است.
«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَشْکُرُون؛ آیا ندیدی کسانی را که
از ترس مرگ از خانه های خود فرار کردند، در حالی که هزاران نفر بودند؛ پس خداوند به آنها گفت: بمیرید [ وآنها مردند]، سپس آنان را زنده کرد [تا درس عبرتی برای آیندگان
باشند.] همانا خداوند نسبت به مردم احسان می کند، ولی بیشتر مردم سپاس نمی گذارند.»
(بقره؛۲۴۳)
این امر از نظر عقلی نیز محال نیست و امکان وقوع دارد. اصل رجعت در روایات، متواتر است؛ چنان که اقرار به رجعت اولیای خدا در متن زیارت نامه های امامان علیهم السلام
نیز آمده است: «مصّدقٌ لرجعتکم». امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «از ما نیست کسی که به رجعت ما باور نداشته باشد.
در روایات،«روز ظهور حضرت مهدی ع»، «روز رجعت» و «روز قیامت» از مصادیق «ایام الله» عنوان شده اند. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «ایام الله ثلاثه ٌ: یوم یقوم القائم و یوم
الکره، و یوم القیامه»
البته رجعت برای همه مردگان نیست بلکه افراد خاصی با شرایط خاصی دو مرتبه زنده می شوند. در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «با قائم آل محمد (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) بیست و
هفت مرد از مکه بیرون می آیند. پانزده تن ایشان از قوم موسی (علیه السلام) هستند، آنان که به حق و درستی راهنمایی می کردند و به وسیله آن، عدالت و دادگری می نمودند. هفت
تن از آنان از اصحاب کهف هستند و باقی آنها یوشع بن نون، سلمان، ابودجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر می باشند که ایشان یاوران و فرماندهان سپاه حضرت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خواهند
بود.»
منبع: مجموعه فرهنگی و مذهبی بیت ظهور
«پرتوی از آیات مهدوی»
محسن قرائتی
