ابن بابویه و سیّد ابن طاووس و دیگران به سندهاى معتبر از حضرت رضا علیه السّلام روایت کرده اند که:
حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: پیامبر صلّى اللّه علیه و آله در جمعه آخر ماه شعبان خطبه اى در فضیلت ماه مبارک رمضان ادا کرد
و چون خطبه را تمام کرد من برخاستم و گفتم: یا رسول اللّه بهترین عملها در این ماه مبارک چیست؟
فرمود: اى ابوالحسن بهترین عملها در این ماه پرهیزکارى از محرّمات الهى است.
پس قطرات اشک از دیده مبارک فرو ریخت.
گفتم: یا رسول اللّه سبب گریه ات چیست؟
فرمود: یا على گریه مى کنم بر آنچه بر تو واقع خواهد شد در این ماه، گویا مى بینم که تو مشغول نمازى براى پروردگار خود،
برانگیخته شود بدبخت ترین اوّلین و آخرین، همتای پى کننده ناقه صالح، پس ضربتى بر سر تو زند که محاسن مبارکت را از خون سرت رنگین کند.
حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام پرسید: آیا آن حالت با سلامتى دین من خواهد بود؟
فرمود: بلى دین تو به سلامت خواهد بود.
پس حضرت فرمود: یا على هر که تو را بکُشد مرا کشته است، و هر که تو را دشمن دارد مرا دشمن داشته است
و هر که تو را ناسزا گوید مرا ناسزا گفته است. زیرا که تو از من و به منزله جان منى.
منبع: گریه پیامبر بر ضربت خوردن امام علی(ع)
جلاء العیون، مجلسی ره، ص ۳۱۱
اللهم العن قتله امیرالمومنین علیه سلام
