چه کس می داند اولین نفری که دفتری را گشود و در آن خاطره ای را نوشت به تقلید از نحوه ی ثبت وقایع جنگی بود. که تجربه ای شود برای آیندگان و آینده ی خودش!
یا لبریز بود از کلماتی که گفتنش برای دیگری میسر نبود!
یا ترس از آن داشت نسیان غافلگیرش کند و همانگونه که یادش نمی آید صورت پدر بزرگش که ده سال پیش مرد، چه شکلیست؛ این هم یادش برود. ترس از آنکه یادش برود زندگی چه شکلیست؟
اگر از من بپرسی ، من هم می گویم نمی دانم اولین نفر که بود و برای چه گشود ...
اما می دانم که عالی ترین سطح برداشت از نگارشش همین اخریست...به راستی چند نفر دفترچه ی خاطراتشان را می خوانند؟