این مطلب برای معلم های هنر و کلاس نقاشی نوشته شده ولی شما با کمی خلاقیت می توانید برای بقیه کلاس های درسی هم از آن استفاده کنید:
همدلی توانایی فهمیدن احساسات دیگران است.
کلاس خودتان را تصور کنید. آیا تا به حال خواسته اید که دانش‌‌آموزان همدلی را تمرین کنند؟ آیا انها می‌دانند چطور یکدیگر را بفهمند و از هم حمایت کنند؟ آیا کلاس شما یک محیط من منم هست یا یک کلاس ما و ما.؟
اگر صادق باشیم، دانش‌‌آموزان ما همیشه تمامی پروژه‌های هنری که انجام داده‌اند را به خاطر نخواهند آورد. همه آنها نقاش‌ها و مجسمه‌ساز های حرفه ای نخواهند شد. اما آنها به یاد خواهند آورد که در طول کلاس هنر و درس‌هایی که یاد گرفته‌اند چه احساسی داشته‌اند.
خوب بعضی از روش‌ها برای آموزش همدلی به کودکان چیست؟
چهار روش برای نشان دادن و تمرین کردن مهارت همدلی در کلاس وجود دارد:
1-مدل کنید.
می‌خواهید کودکان یاد بگیرند که چگونه مسائل را حل کنند؟ به آنها نشان دهید! می‌خواهید کودکان روش‌های دوختن صحیح را یاد بگیرند ؟به آنها نشان دهید! می‌خواهید کودکان یاد بگیرند که نسبت به دیگران همدلی داشته باشند! به آنها نشان دهید!
تصور نکنید که کودکان خودشان می‌دانند که چگونه عمل کنند یا چه بگویند. بعضی چیزها ممکن است آسان به نظر بیاید، مانند پرسیدن احساس طرف مقابل، اما این هم درسی است که نیاز دارد تا مدل شود. آیا تابحال دانش‌آموزی داشتید که از شما بپرسد، امروز چطور هستید؟ این نشانه خوبی است که آنها دارند درباره جهان بیرون از خودشان فکر می‌کنند.
2- یک کودک مهربان را انتخاب کنید
خوشامدگویی به دانش‌‌آموزان تان در جلوی در فواید زیادی دارد. اما چرا یک گام بیشتر برنمی‌دارید؟ برای تشویق به همدلی، یک کودک مهربان به عنوان فرد خوشامد گو انتخاب کنید! دانش‌آموزی که به اعضای کلاس در جلوی در خوشامد می‌گوید. جمله‌هایی مانند : خوش آمدید، امروز روز عالی داشته باشید! من اینجا در کنار شما هستم یا قوی باش!
آنها حتی می‌توانند دستهایشان را به هم بزنند (بزن قدش) یا در ابتدای ورود به کلاس هنر. با هم دست بدهند.
اگر می‌خواهید که یک کودک مهربان خوشامد گو را به برنامه روزانه کلاس خود اضافه کنید، به یاد داشته باشید که باید به دانش‌‌آموزان آموزش بدید که چه چیزی و چه رفتاری به برای خوشامدگویی قابل‌قبول است. این روش دانش‌‌آموزان را تشویق می کند که بیشتر از خودشان روی دیگران تمرکز داشته باشند.
3- بخواهید که دانش‌‌آموزان استاد بشوند
آیا می‌تونید هنرمندانی را در کلاس خودتون تصور کنید که می‌خواهند به دیگران کمک کنند؟ آیا می‌توانید دانش‌‌آموزانی را ببینید که دوست دارند کاری انجام دهند؟ آیا می‌توانید دانش‌‌آموزانی را تصور کنید که پروژه خودشان رو سریع و مرتب تمام می‌کنند؟ این بچه ها اصطلاحا استاد شده‌اند و می‌توانند به خیلی از بچه‌های دیگر کمک کنند!
هنرمندان جوان در کلاس شما همدلی را به وسیله فکر کردن درباره بقیه هم‌کلاسی‌های هنرمند شان تمرین می کنند. بسته به پروژه و سطح تحصیلی، این روش ممکن است که به برنامه روزانه شما اضافه شود. از کودکان بپرسید که چه کسی کارش را تمام کرده و می تواند استاد شود؟
یک استاد دوستی را پیدا میکند که به کمک نیاز دارد و به آنها می‌گوید، من یک استاد نقاشی هستم آیا به کمک نیاز دارید؟ البته، اون دوست می‌تونه پاسخ بده، نه، متشکرم یا انتخاب کند تا کمک رو قبول کند. استاد او را راهنمایی میکند تا قسمت مشخصی از پروژه هنری اش را رنگ کند. رسیدن به کلاسی پر از هنرمندانی که مشتاقند به هم کمک کنند قلب شما را گرم خواهد کرد!
4-یادگیری گوش کردن
به کودکان آموزش بدهید که چگونه یک شنونده عالی باشند. شنونده‌های عالی تماس چشمی خوبی دارند، صبور هستند، قابل اعتماد هستند، زبان بدن مثبت دارد، و همچنین سوال می‌پرسند. آیا تابحال تلاش کردید تا با کسی صحبت کنید که موقع صحبت کردن با شما به گوشی خود نگاه می کند؟ واقعاً این‌گونه احساس نمی‌شود که آنها دارند گوش می‌دهند. آموزش به دانش‌‌آموزان تان برای تمرین کردن مهارت‌های خوب گوش کردند قطعاً همدلی آنها را با دیگران افزایش خواهد داد. خودتان زمان بگذارید برای منعکس کردن چگونگی مدل کردن گوش دادن. آیا شما وقتی که دانش آموزان حرف می زنند با آنها تماس چشمی مداوم دارید؟ آیا لبخند می‌زنید و به آنها ر نشان می‌دهید که مهم هستند؟ آیا دربرابر کلمات آنها صبور هستید؟
در پایان روز از کودکان و دانش آموزان خود بپرسید، امروز چکار کردید که روز یک نفر دیگر بهتر باشد؟ کودکان نیاز دارند تا یک طرز فکر رشد یافته داشته باشند. ما نیاز داریم تا به کودکان نشان دهیم که جهان مهربان مکانی مهربان و مراقبت کننده است.
نویسنده :سارا راژوسکی
مترجم: فائزه عاقلی
