قسمت اول مقاله را از اینجا بخوانید
3- نقاشی کودک را مقایسه نکنید
یکی از اشتباهات شایع والدین و مربیان مقایسه نحوه کار یا نتیجه نهایی نقاشی کودکان با یکدیگر یا با یک بزرگسال است. این مقایسه لازم نیست که حتما شفاهی باشد مثل اینکه بگویید: "نقاشی پسرخاله ات از تو بهتر است" بلکه واکنش شما به نقاشی یک بچه و دیگر بچه ها می تواند نشان دهد که نقاشی او از دیگری بهتر یا بدتر است. وقتی مربی نقاشی یک هنرجو را بسیار تشویق می کند و به دیگری می گوید :"تو هم خوب کشیدی" کودک به سرعت میفهمد که نقاشی او به قدر کافی خوب نبوده است. هنر او قضاوت شده و او احساس ناتوانی می کند. ممکن است هربار بخواهد بهترین نقاشی را بکشد برای همین استرس زیادی به خودش وارد می کند. او هنگام نقاشی یا بعد از اتمام کار ممکن است به شدت گریه کند چون قبل از هرکس دیگری خودش را قضاوت کرده است.
گاهی اوقات در کلاس ها کودکان مورد تمسخر همکلاسی های خود قرار می گیرند که مدیریت شرایط به مربی بستگی دارد. اگر کودک دایم بترسد که نتیجه کارش مسخره خواهد شد به جای لذت بردن فشار عاطفی زیادی را تحمل خواهد کرد. ( این اتفاق ممکن است در خانه بین اعضای خانواده یا خویشندان هم بیافتد)
گاهی اوقات والدین با نیت آموزشی فرزندشان را مجبور میکنند که شکل درست یک چیز را بکشند. برای او می کشند و می گویند اینطور بکش. مسلما کودک نمی تواند به خوبی والدین خود بکشد، دستان او کوچک و لرزان است و مهارت کافی ندارد. بنابراین وقتی نتیجه کارش را با نقاشی والدینش مقایسه می کند، دچار قضاوت شده و باور می کند که نقاشی اش به قدر کافی خوب نیست در نتیجه ممکن است از باور ناتوانی خود به گریه بیافتد.
4- در نقاشی بچه ها دست نبرید و اصلاح نکنید
هرگز و هرگز در نقاشی کودک چیزی را اضافه یا اصلاح نکنید. این موضوع نه تنها ممکن است او را به گریه بیاندازد بلکه ممکن است باعث شود نقاشی اش را نصفه رها کند یا آن را پاره کرده و به دور اندازد!
توصیه می کنم که بگذارید فرزندتان در فرایند خلق اثرش آزاد و بدون قید باشد، اما اگر زمانی لازم دیدید خطی در نقاشی او اضافه کنید حتما از او اجازه بگیرید و به او بگویید می خواهید دقیقا چکار کنید و چرا!
راهکارهای تشویقی پیشنهادی
1-خودتان زمانی را به نقاشی کردن بپردازید!
وقتی فرزند شما ببیند که شما نقاشی میکنید و زمانی را به این فعالیت هنری اختصاص میدهید، احتمال بسیار زیاد او نیز در کنار شما نشسته و نقاشی خواهد کرد.
2-با هم خوب دیدن را به طور عملی تمرین کنید
از هر فرصتی برای خوب دیدن استفاده کنید. در هر مکان فرزندتان را مشتاق کنید که جزییات را ببنید و توجه او را به اطرافش جلب کنید. همینطور میتوانید کتاب هایی پر از نقاشی و آثار نقاشان دنیا ببینید و با هم به نمایشگاه نقاشی بروید.
نکته خیلی مهم: کودکان را به اندازه و درست تشویق کنید
همانطور که تشویق کم و سرزنش و ایرادگیری از نقاشی فرزندان آسیب زننده است، تشوی افراطی و زیاد هم مخرب است، یکی از آسیب های تشویق زیاد ایجاد باور "من که نقاشی ام خوب است!" در کودک است. این باور باعث میشود کودک به دنبال یادگیری و تمرین بیشتر نرود و آموزشپذیری او نسبت به سنش کاهش یابد.
برای تشویق می توانید به جای اینکه به طور کلی بگویید " چه نقاشی قشنگی" یا "چقدر خوب نقاشی میکشی" به جزییات نقاشی او توجه کنید" این قسمت را چه خوب رنگ کردی" " این دایره را چه خوب کشیدی" " چقدر خوب فضای نقاشی ات را پر کرده ای" و ....
