آدمای کنتستیک آدمایی ان که عااشق لَش کردنن. به قول گفتنی راحتی رو بیشتر از مبل دوست دارن. آدمایی که احساسات براشون خیییییلییی مهمه. تمام تصمیمای زندگی این دسته از افراد از رو احساسه و این خیییییلییی براشون خطرناکه. چون احساس ثبات نداره.
این تیپ آدما وقتی برای انجام کاری میرن، بیشتر به عشق صاحب کار میرن.( حس خوبی که نسبت به اون شخص دارن).
خیلی راحتن. لَشن، خوابن، کلاً تو حال خودشونن. کج میشینن و ولو میشن(:
حال کنن با طرفشون هستن، نکنن نه. دوست دارن همه چی رو لمس کنن. دست میدن. عاشق بغل کردنن. وقتی دعوا میوفتن میگن به من دست نزن (تیکه کلامشون اینه. خصوصاً وسط دعوا «بهم دست نزن»).
معمولاً صدای بَم تری دارن. آب و هوا براشون خیلی مهمه. لباس زبر نمی پوشن. با دستاشون زیاد صحبت می کنن. فیلمایی رو دوست دارن که آخرش خوبه. گل خیییلی دوست دارن. ترجیحاً بهشون کاکتوس بدین چون خیلی تنبلن حالِ آب دادن به گل رو ندارن (:
نقطه ضعفشون اینه که اگه بهشون اصرار کنی قبول می کنن. ینی اگه اصصرار کنی کاری رو انجام بدن قبول می کنن. چون دیگه حوصله ی نه گفتن ندارن (:
میگن وقتی با این دسته از آدما صحبت می کنی از واژه ی احساس باید حرف بزنی.
مثلاً : ببین این کار چقد بهت حس خوبی میده. چقد احساس می کنم حس خوبی تونستم بهت بدم. در کل وقتی با این دسته از آدما از احساساتشون صحبت می کنی دوسِت دارن.
خب خب خب .......
خلاصه اگه با آدمها در هر نوع برقراری ارتباط چه کاری ، عاطفی ، یا حتی دعوا، مثلِ خودشون برخورد کنی اونها احساس خوبی دارن. حتی اگه وسط دعوا عین مخاطبتون برخورد کنین اون آروم میشه. چون شبیه همید.
و
کلام آخر
رفقا در علم متقاعدسازی لازمه شخصیت شناسی ها رو بدونیم و همین طور تیپ شخصیتی خودمون رو هم بشناسیم (:
