تفکر صفر یا صد _ همه یا هیچ

کمال طلبی از نوع خوبش موجب می‌شود که ما همیشه رو به جلو باشیم و هدف‌های جدیدتر تعیین کنیم و راکت نباشیم.
آنجایی تبدیل به کمال طلبی منفی می‌شود که حالت افراطی بگیرد و در زندگی اختلال ایجاد کند و آسیب بزند.
یکی از نشانه ها ،میل به بی‌نقص انجام دادن کارها و یا همان کامل بودن ، نمی توانیم شروع کنیم یا اگر شروع هم می کنیم نمی توانیم ادامه دهیم و از نو دوباره شروع می کنیم ، به خاطر اینکه می خواهیم همه چیز عالی باشه ولی واقعا نیازی نیست همیشه در صدر جدول باشیم همین که بتوانیم کارمان را جلو ببریم کافی و درست است.

مدام استاندارهای بالا برای خود تعیین می کنیم (هدف های سخت برای خود می گذاریم ) خیلی زیاد هم مورد تشویق دیگران قرار می گیریم ، که اشتباه است و ما هم مدام هدف هایی برای خودمان می گذاریم ولی وقتی به آن هدف می رسیم خوش حال نیستیم و خیلی سریع هدف بعدی تعیین می کنیم و همه اش در استرس هستیم و می خواهیم همیشه بهترین باشیم.

ما باید محدودیت های سالم خود را بپذیریم بفهمیم که به عنوان یک انسان چه نقش هایی تو زندگیمون داریم و چقدر وقت می توانیم بگذاریم برای کارهای متفاوتی که در زندگی داریم .

کمالگراها نمی توانند موفقیت های خودشان را جشن بگیرند و از آن چیزی که بدست آوردند ، خوش حال و راضی باشند ، همه اش در حال مقایسه خودشان با دیگران هستند.

تفکر صفر یا صد_همه یا هیچ، مثلا ما می گوییم نمره ۲۰ باید بگیریم ، ۱۹ بگیریم انگار که صفر شدیم و برای من ۱۹ با صفر هیچ فرقی نداره یعنی با خودم تکرار میکنم من شکست خوردم .

کمال طلبی وقتی افراطی می شود که فرد حالت وسواس به خودش می‌گیرد و موجب می شود که از اصل مطلب دور شده و غرق جزئیات شوند و ما باید اول ۷۰ یا ۸۰ درصد اصل مطلب حاضر کنیم و بعد بهترش کنیم و به جزئیات بپردازیم .

بعضی اوقات اینقدر درگیر جزئیات می شویم که وقت خود را از دست می دهیم مثلا نمی توانیم ماهی یک کتاب را هم تموم کنیم چون خود را مشغول هایلایت کردن و نکته نویسی و.... کردیم و یا نمی توانیم کاری را به موقع تحویل دهیم و دیر می شود حتی خیلی از کار ها را نمی توانیم شروع کنیم و هی عقب می اندازیم چون می ترسیم خوب نتوانیم پیش ببریم .

بعضی از ما برای شروع کاری هی میریم تحقیق می کنیم و شروع کردن به تعویق می اندازیم ولی درست این است که ، باید شروع کنیم و بعضی از مسائل تازه بعد از ورود به کار متوجه می شویم .

یه زمان هایی هم هست که کمال طلبی در ما اینقدر شدید است که فقط خودمان می توانیم یک کار را به بهترین شکل انجام دهیم و این تفکر داریم که اگر آن کار را یک نفر دیگر بخواهد انجام دهد قطعا نمی تواند به خوبی ما انجام دهد .

ریشه های کمال طلبی منفی ، بیشتر به دوران کودکی و بچگی بر می گردد ، مثلا زمانی که احساس کردیم ما به اندازه ای خوب و کافی نیستیم و هیچ تشویقی از طرف خانواده نشده ایم و همچنین احساس حقارت پیدا کردیم.

برای کنترل کمال طلبی :
۱_باید زندگی آگاهانه داشته باشیم و با علم اینکه کمال طلبی منفی داریم و می خواهیم آن را بهتر کنیم یکسری رفتارها را انجام دهیم و بپذیریم که دچار کمال طلبی منفی شدیم.
۲_ما باید بعضی از کار ها را از قصد به صورت متوسط و در حد کفایت انجام دهیم .
۳_تفکر همه یا هیچ را ذره ذره کنار بگذاریم و سعی کنیم از ۵۰ و ۳۰ درصد هم لذت ببریم .
۴_خود را مجاب کنیم کار ها را شروع کنیم و کم کم بهتر بهترش کنیم .
۵_از خودمان قدردانی کنیم و بپذیریم همه کارها را به درستی انجام دادیم و محدودیت هایی داریم و خود را سرزنش و یا با دیگران مقایسه نکنیم .

امیدوارم که مطالب مفید بوده

و کمکی کرده باشم به دوستان کمالگرا

منبع : کتاب موهبت کامل نبود اثر برنه براون

پادکست ناجی ، کمال طلبی منفی