مگر بچه‌ها دوست ندارند برای هوش و استعدادشان تشویق شوند؟
جواب بله است.
پس چه دلیلی دارد که هوش و استعدادشان تشویق نشود؟
بزارید با یک مثال توضیح دهم.
در مورد هوش:
شما به فرزندتان می‌گویید:
آفرین. خیلی باهوشی عزیزم. با تلاش کم موفق شدی.
برداشت فرزندتان از جمله شما:
نیازی نیست برای موفق شدن تلاش کنم.
در مورد استعداد:
خیلی استعداد درس خوندن داری. مثل همیشه نمره‌هات عالی شدن.
خیلی خوب طناب می‌زنی، به نظرم استعداد داری.
نقاشی کشیدنت بی‌نظیره، استعداد نقاشی‌ات از بچگی خوب بود.
تو کامپیوتر استعداد داری.
برداشت فرزندتان از جملات شما:
چون استعداد دارم پس باید عملکردم همیشه خوب باشه.
این شیوه تفکر باعث میشه در فرآیند پرنوسان رسیدن به موفقیت احساس ناکامی کند؛ به این دلیل هیچ مسیری برای رسیدن به موفقیت هموار نیست و ما با تشویق مکرر استعداد بچه‌ها، به آنها برچسب «همیشه موفق» می‌زنیم.
پس چه چیزی را تشویق کنیم؟
تلاش
مطالعه
سختکوشی
عملگرایی
نقاد بودن
شور و شوق
پرسشگر بودن
متفکر بودن
مسئول بودن
نگرش مثبت
انگیزه یادگیری
مستقل بودن
متمرکز بودن
به نظرتون چه جمله‌ای برای تشویق فرزندتون مناسب است؟
سایت: fanoos421.com
اینستاگرام: fanoos421
تلگرام: fanoos421_channel
