تا الان ، هر وقت که میخواستم چیزی بنویسم زمانی بود که حالم بد بود ، حوصله نداشتم و یا حرفی رو دلم مونده بود . اما از الان به بعد ، شروع میکنم بنویسم در زمانهای مختلف . گیریم که به دلیل از دست دادن دوستام حالم بد باشه ولی حق ندارم هیچ کاری نکنم که حالا ناراحتم ، بالاخره باید اتفاقای گذشته رو کنار گذاشت (دروغ میگه ، این یکیو هیچ کقت کنار نمیزاره) و شروع دوباره داشت . منم از این به بعد دوباره شروع میکنم . دوباره درسامو جدی میخونم ، میرم دنبال ورزش و ببشتر نوشتن ، کارایی که باید و انجام ندادم رو انجام و کارایی که نباید ولی کردم رو جبران میکنم (مگه یادت رفته بعضی چیز ها بخشیده نمیشن) از این به بعد کمتر سورنا گوش میدم و میرم دنبال یه چیز خوب (دروغ میگه ، سورنا رو هیچ وقت ول نمیکنه) . و از این به بعد دیگه اون آدم سابق نمیشم (و همینطور منِ یک هفته بعد که همه این چیزایی که گفتمو شکوندم ، دارم آروم و بی صدا گریه میکنم و خاطراتی که قرار نیست مثلشونو داشته باشم تو سرم میچرخونم)
