من از مهر سال 92 موسیقی رو با رفتن به کلاس سلفژ شروع کردم که به همراه برادرم میرفتیم و نت خوانی و زمان بندیشون آشنا میشدیم.بخاطر این سلفژ رو شروع کردم چون داییم میگفت که اگه یه ترم سلفژ برم و بعد سازم رو انتخاب کنم و شروع کنم پیشرفت خیلی بهتری نسبت به بقیه در شروع کار دارم و همینطور هم شد.
بعد از گذروندن یه ترم کلاس سلفژ من از اسفند 92 ویولن رو شروع کردم.اون زمان که سوم دبیرستان بودم به طور خیلی اتفاقی یکی از دوستانم که ویولن میزد رو توی ایسنتاگرم پیدا کردم که دیدم اجراهای مختلفی توی سالن های مختلفی میذارن.از سوم راهنمایی به بعد دیگه ازش خبری نداشتم که اینطوری دوباره پیداش کردم و وقتی دیدم اجرا میذاره و خوب ویولن میزنه منم مشتاق شدم.قبل از اون هم خیلی دوس داشتم یه سازی رو شروع کنم ولی هیچوقت فرصتش پیش نمیومد و دیدن اون یه محرک برای من بود.
بهش زنگ زدم و گفتم استادت کیه و گفت که پسرخالشه و شاگرد اسدالله ملک بوده و کارش خوبه.منم رفتم پیشش و از همونجا ویولن رو شروع کردم.باتوجه به اینکه شاگرد اسدالله ملک بوده ایرانی کار میکرد و منم طبق همون چیز ها پیش میرفتم.اسم استادم ایمان ملکی بود.
من روز به روز بیشتر به ویولن علاقه مند میشدم و خودم بدون اینکه تواناییش رو داشته باشم میرفتم نت آهنگ های مختلفی که دوست داشتم رو پیدا میکردم و دانلود میکردم و پرینت میگرفتم که بزنمشون اما استادم همیشه میگفت بذار بعدا که بهتر شدی ولی من بازم گوش نمیدادم :)
اسفند 93 قرار شد که یه اجرای آموزشگاهی تو فرهنگسرای نیاوران بذاریم و منم هیجان زیادی پیدا کرده بودم و همینطور استرس داشتم که ببینم بار اول روی صحنه رفتن چطوریه.
اون اجرا به خوبی گذشت و تموم شد ولی من دیگه نمیتونستم کلاس برم چون کنکور داشتم و باید خودمو برای کنکور بیشتر آماده میکردم.
بعد از اینکه کنکور تموم شد من هنوز به کلاس نرفته بودم.پدرم بهم پیشنهاد که برم سمت کلاسیک ولی من اون اوایل اصلا دوست نداشتم و فکر میکردم کلاسیک هیچ حسی داره چون من خیلی به اون تاثیری که موسیقی میذاره خیلی اهمیت میدادم و میدم.
طبق خواسته ی پدرم به آموزشگاه های مختلفی میرفتیم و اساتید مختلفی رو میدیدیم و اون ها هم روش کارشون رو توضیح میدادن تا اینکه در آخر آموزشگاهی رو پیدا کردیم که از اعضای ارکستر سمفونیک اونجا آموزش میدادن و بنظر آموزشگاه خوبی میومد.
بعد از چندماه دوری از کلاس دوباره روند کلاس رفتن رو شروع کردم و توی همون آموزشگاه پیش یکی از اساتید اونجا که بسیار مسلط بود و توی ارمنستان هم دوره دیده بود آموزش میدیدم. توی این مدت فهمیدم که هرچی توی اون یک سال ویولن یاد گرفتم اشتباه بوده از نحوه آرشه گرفتن تا خیلی چیزهای جزیی دیگه و توی سه ماه تابستون مشغول برطرف کردن اون ها بودم.
سه ماه گذشت و باید برای ترم بعد کلاسم رو تمدید میکردم اما اخلاق استادم خیلی خشک بود و من خوب نمیتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم با اینکه مهارتش خیلی خوب بود و از اونجا هم رفتم.
بعد از اونجا به آموزشگاهی رفتم که داییم اونجا کلاس آواز میرفت و یه استاد ویولن هم داشت که خیلی ازش تعریف میکردن.اونجا رفتم و با اون استاد صحبت کردم و روش کارش و همینطور اخلاقش خوشم اومد ضمن اینکه ایشون توی یکی از کنسرواتور های اتریش آموزش دیده بودم و میدونستم که از بابت مهارت و آموزش دادن هم خیالم راحته و دوباره کلاس رفتم.
از اونموقع 3 سال میگذره و من از استادی که دارم خیلی راضیم و اون هم همیشه نکات خوبی رو آموزش میده و هیچوقت الکی از سر تمرینی نمیگذره و تا وقتی اون تمرین رو بطور کامل درست نزنم به تمرین بعدی نمیره.
توی این مدت فهمیدم که باید از اول کلاسیک شروع می کردم و ویولن ایرانی اشتباه بوده برای من چون اصول ویولن همه از کلاسیک میان و بنظر من و دو استاد آخری که داشتم همه نظرشون به این قضیه بوده. به هرکسی هم که بخواد ویولن رو شروع کنه پیشنهاد میکنم که اول یه ترم سلفژ بره و بعد ویولن رو شروع کنه(برای هر ساز دیگه هم این قضیه صادقه) چون پیشرفت خیلی بهتری خواهد داشت.
باز هم میگم اگر دوست دارید سازی رو یاد بگیرید اگر اون ساز غربیه حتما برید سمت کلاسیک و اگر خواستید و اگر وقت داشتید در کنارش سبک های دیگه رو یاد بگیرید چون همه ی تکنیک های اون ساز در کلاسیک پیدا میشن.
