همان طور که می دانید معماری یکی از مهم ترین جنبه های زندگی انسان است چرا که با کیفیت زندگی روزمره ما و محیطی که در آن روزهای خود را سپری می کنیم، رابطه مستقیم دارد. روانشناسی محیطی یکی از مباحث میان رشته ای در معماری است که با رشته های دیگر از جمله روانشناسی و بوم شناسی در ارتباط است. روانشناسی محیطی در واقع به بررسی روابط متقابل میان رفتار افراد و محیط پیرامونی شان می پردازد. در ادامه این مطلب از استودیو معماری فرحو قصد داریم تا شما را با " روانشناسی محیط در معماری " آشنا سازیم. با ما همراه باشید.
انقلاب صنعتی به عنوان یک محرک اساسی و با ایجاد نهادهای گوناگون اقتصادی، اداری، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی توانست ساختار شهرها را دگرگون نموده و تغییرات بزرگی بوجود بیاورد که بعضا بسیاری از آن ها سنت شکننانه بودند و ارزش های گذشته را زیر سوال می بردند. بسیاری معتقد بودند که موارد یاد شده در راستای نابودی خانواده که سنگ بنای اولیه جامعه است، قدم بر می داشت و همین موضوع بسیاری را نگران نموده بود.
به همین دلیل بسیاری از معماران، جغرافی دانان و دانشمندان اجتماعی تصمیم گرفتند تا در این مورد به پژوهش بپردازند و راه حلی برای رویارویی این دو مقوله کشف کنند. پیشینه این پژوهش ها به دهه 1880 میلادی باز می گردد.
رشته های علمی طراحی و معماری مانند طراحی شهری، طراحی داخلی، معماری منظر و ... در کنار یکدیگر طراحی محیطی را بوجود می آورند. به عقیده بسیاری معماری تمامی محیط بیرونی زندگی انسان ها را در بر می گیرد. قلمرو یاد شده، امروز در اختیار و کنترل معماران است و از شهرسازی گرفته تا معماری و طراحی صنعتی را شامل می شود.
بسیاری از بزرگان این حوزه معتقدند روانشناسی محیط به معنی مطالعات روانشناختی رفتارها در محیط کالبدی زندگی انسان هاست. موضوعات مهمی که روانشناسی محیطی به آن می پردازد، نظریه ادراک، شناخت، مطالعه فرهنگ و روانشناسی اجتماعی است. روانشناسی محیط بیشتر به مواردی همچون استفاده از الگوهای خاص محیط، ارزشگذاری آنها و همبستگی عضویت در گروه های اجتماعی می پردازد.
برای مطالعه کامل این مطلب به آدرس وبسایت زیر مراجعه فرمایید:
