داستان در مورد زندگی یه زن شیمیدان توی دهه ی 60 میلادیه: دورانی که تبعیض جنسیتی تو اوج خودشه و کسی نه تنها به یه زن به عنوان یه دانشمند نگاه نمیکنه، بلکه همه معتقدن که زن ها فقط میتونن نقش یه زن خونه دار با دغدغه های سطحی رو داشته باشن و هیچ جایگاهی برای یه زن توانمند و مستقل و سنت شکن، وجود نداره.
ولی الیزابت زات - همین زن دانشمند کتاب- خودشو اسیر این طرز فکر نمیکنه و سعی میکنه جایگاه خودش رو به عنوان یه دانشمند به دنیای مردسالار بقبولونه و جلوی این تبعیض جنسیتی و فرهنگ مذهب زده و خرافه زدپرست بایسته.
الیزابت توی یه آزمایشگاه شیمی به عنوان تکنسین کار میکنه و اون و کالوین اونز - بهترین شیمیست اون آزمایشگاه- به صورت اتفاقی با هم آشنا میشن و خب قصه قصه ی زندگی این دو نفر و اتفاقاتیه که براشون بعد از این آشنایی میوفته.
مفهوم اصلی کتاب هم جنبش فمینیستی و مبارزه با عقاید جنسیت زده و کلیشه های سنتیه.
مصائب زن بودن! :)))
نظر من:
از روی این کتاب یه مینی سریال با اسم Lessons in Chemistry به تازگی ساخته شده که من اول اون رو دیدم و بعد کتابش رو خوندم.
سریالش معرکه بود. عالی بی نظیر از همه نظر! (قلب زیاااد!)
موضوعش رو به شدت دوست داشتم و از اونجایی که دیگه دوران این تبعیض جنسیتی و نابرابری و بی عدالتیا دیگه گذشته! خیلیییی میتونستم باهاش ارتباط بگیرم. متاسفانه!
اما کتابش... خب.. خیلی ناامیدم کرد! واقعا بد نوشته شده بود و اصلا اون حس و حال فیلمش رو منتقل نمیکرد.
نتونستم با شخصیتاش ارتباط بگیرم و تا لحظه ی آخر انگار تو فضای داستان قرار نگرفتم :/
کتاب و فیلمش یه جاهایی با هم فرق داشتن و من اون داستان فیلم رو بیشتر پسندیدم.
اینکه در مورد موضوعای چالشی مثل مذهب، ازدواج، جایگاه زن توی جامعه، بی عدالتی و در کل نابرابری، حرف زده بود رو خیلیییی دوست داشتم!
کتاب خیلی خام نوشته شده بود و به نظرم ترجمه اش هم خیلی چنگی به دل نمیزد. هم سانسورای خیلی مسخره داشت و هم اینکه یه جورایی انگار گوگل ترنسلیت ترجمه اش کرده بود :///
کتابش موضوع قشنگش رو حیف کرده بود و اگه نظر منو میخواید، حتما فیلمش رو ببینید و کتابش رو نخونید.
من کتابش رو دوست نداشتم و فقط بخاطر موضوع خیلی جذاب و ارزشمندش بهش از 5، 3 میدم.
