چیزی که هستید آنقدر بلند حرف می‌زند که هیچ‌کس نمی‌تواند صدای‌ حنجره‌تان را بشنود.

حضور انسان به تنهایی بر روی هر صحنه ای چه کوچک چه بزرگ تاثیرگذار و عمیق است و فورا توجه مخاطبان را به خود جلب می کند .
شنوندگان تمام حرکات سخنران را تعبیر و تفسیر می کنند ، آن ها صورت ، ریتم درونی ، طرز ایستادن ، صدا و زبان بدن شما را می خوانند. ذهن انسان با توجه به کوچکترین نشانه های فیزیکی ، قصد و نیست اخلاقی فرد مقابل را متوجه می شود.

مشکل اینجاست که ذهن این کار را در کسری از ثانیه انجام می دهد و مطمئنا سخنرانی شما تا این حد کوتاه نخواهد بود.

ممکن است مضطرب باشید و نتوانید در بهترین وضعیت خود ظاهر شوید و این به نوبه ی خود می تواند بر مهارت های تکنیکی شما در جلب و حفظ توجه مخاطبان اثر بگذارد.

در هر سخنرانی یا معارفه ی کاری ، لحظات زیادی وجود دارد که شنوندگان مجبور هستند برای گوش دادن تلاش کنند . ولی وقتی خودتان و مطلبی که قصد بیانش را دارید برای مخاطب جالب به نظر برسید ، راحتتر به حرف های شما گوش می دهد.