امروز روز جهانی بهداشت قاعدگی هست و ویرگول از دختر ها دعوت کرده که درباره این موضوع مطلب به اشتراک بگذارند و تجربه اولین پریودی که براشون اتفاق افتاده رو بگن. به عقیده‌ی من دختران از صحبت درباره‌ی این روند طبیعی نباید احساس شرمساری بکنند. حتی باید در زمان پریودشون این مساله رو با اطرافیان در میان بگذارند که بیشتر درک شوند.
اول بهتره یه کلیات دربارش بگم که شاید خیلی ها این کلیات رو بدونند:
قاعدگی یا پریود یک چرخه طبیعی هست که هر 28 روز یک بار در بدن زنان اتفاق میوفته و معمولا بین 3 تا 7 روز(نسبت به هر شخص متغیره) این روند طول می‌کشه. در این چرخه دیواره‌ی رحم فرو می‌ریزه و خون، مواد مغذی و بافت ها از طریق واژن از بدن خارج میشه.
در این دوران بدن زن بسیار ضعیف میشه و خود من به شخصه در 3 روز اول دوره، روز های به شدت دردناکی رو تجربه می‌کنم. این درد ممکنه انقدر زیاد باشه که حتی نتونم برای چند ساعت از جام تکون بخورم یا حتی بعضی شبا از درد ممکنه خوابم نبره. معمولا با گرم نگه داشتن اطراف رحم درد تسکین پیدا می‌کنه و البته ورزش کردن هم خیلی کمک کنندست. توی این دوران مصرف نوشیدنی هایی مثل دارچین دم کرده هم می‌تونه از درد رحم کم کنه.
اما از اثرات روانی این دوران...
باید بگم که هر کسی وقتی مریضه یا دردی رو تجربه می‌کنه قطعا روی روانش هم تاثیر میذاره؛ خیلی ها تصور غلط ازین دارند که همه ی دخترا به شدت عصبانی و غیر منطقی میشن... ولی خب چیزی که به نظر من واقعیته در اکثر دخترا و تاثیر روانی که این درد روی من به شخصه میذاره بیشتر خستگی و ضعف هست تا عصبانیت. توی این دوران خیلی مهمه که اطرافیانمون ضعف بدنی‌مون و فشار روانی این دردی که داریم رو درک کنند.
اولین باری که پریود شدم 11 سالم بود؛ صبح از خواب بلند شدم و وقتی رفتم دستشویی متوجه شدم که خونریزی دارم. چون معمولا وقتی از خواب پا میشم؛ طول می‌کشه که به خودم بیام، نفهمیدم که چیزی که دیدم خون هست. بعد از صبحانه دوباره رفتم دستشویی و متوجه شدم که پریود شدم. خب قبل ازین که این اتفاق بیوفته برام، دربارش می‌دونستم. هم توی مدرسه از طرف معلمین بهم آموزش داده شده بود و هم خواهرم درباره این که وقتی پریود شدم باید چی کار کنم باهام صحبت کرده بود. برای همین چیز عجیبی برام نبود و خیلی خوب تونستم قضیه رو هضم کنم.
امیدوارم که دختران جامعه‌ی من درباره‌ی این چرخه طبیعی که هر ماه در بدن‌شون اتفاق میوفته احساس شرم نکنند و بتونند با اطرافیانشون دربارش صحبت کنند تا بیشتر درک بشند و از سختی این دوران کم بشه.
