اهمیت واژه‌ها می‌شود توی چشم دیگران خواند؛ بعد از هر جمله اگر توی چشمان شنونده دقیق شویم، بار واژه‌هایی را که به‌کار برده‌ایم، حس می‌کنیم!
وقتی ماجرا را از این زاویه ببنیم شاید جایی بایستیم که قبل از ما( و راستش قبل از صدا) سکوت ایستاده‌است؛ فکر باری که به دیگران می‌دهیم، ما را به سکوت می‌رساند...
اما واژه‌ها فقط بار روی دوش نیستند؛ اگر هم بار روی دوش باشند، بار روی دوش بد نیستند! نجات دهنده‌اند! جایی که کلمات به سکوت می‌رسند و چشم میندازند توی چشم‌های سکوت، سر همان پیچی که کلمات، چشم در چشم سکوت، از سنگینیشان آگاه می‌شوند، مرهم درد می‌شوند!
کلمات ما، ما را تعریف می‌کنند، مخصوصا کلماتی که نمی‌گوییم...
پ.ن: شب نوشت!!!
