سلام
من دانشجوی روانشناسیم؛ خیلی از اطرافیانم وقتی با مشکلی مواجه می‌شن ازم می‌خوان تا کمکشون کنم؛ اما چون هنوز دانشجوام نه درمانگر، اغلب ارجاعشون می‌دم به متخصص‌ها!اما یه بیماری هست که حتی کسایی که یه خط کتاب روانشناسی علمی نخوندن هم خوب می‌شناسنش، هم بلدن باهاش کنار بیان!
اضطراب! اضطراب به معنی ترس مبهم بدون وجود محرک در زمان و مکان فعلی فرد یا خطرناک بدون در لحظه‌ی محرکه!
اضطراب باعث می‌شه وقتی توی یه جاده‌ی لغزنده گیر کردیم همه‌ی حواسمون رو متمرکز کنیم و به مقصد برسیم اما اگه این حالت به طور مداوم و ادامه دار مانع از زندگی طبیعی ما بشه، اسمش می‌شه اختلال اضطرابی!
اختلال اضطرابی انواع مختلفی داره: هراس از فضای باز، فوبیای اختصاصی، اضطراب اجتماعی، حملات هراس و اختلال اضطراب بعد از حادثه! و انواع اختلالات مرتبط مثل: وسواس‌ها! اختلال وسواس اجباری اشاره می‌کنه به انجام مناسکی خاص برای رها شدن از اضطراب فزاینده‌ای که وجود داره!
درمان این اختلال از روانکاوی و مشاوره شروع می‌شه و با دارودرمانی ادامه پیدا می‌کنه! داروهای خانواده‌ی بنزودیازپین و ssri که به ترتیب با انتقال دهنده‌ی گابا و سروتونین سر و کار دارن!
اما وقتی ناگهان شرایطی پیش میاد که توی اضطراب مداومیم و خروج از اون تحت کنترل مانیست( مثل پاندمی کرونا) نمی‌شه مستقیما رفت سراغ دارو درمانی! شاید فکر کنید هزینه‌ی مشاور هم خیلی زیاده! پس می‌شه یه سری تکنیک اجرا کرد که هم به تاب آوری کمک می‌کنه و هم زندگی رو به نظرمون شادتر می‌کنه!
انجام تکنیک‌های تن آرامی، ورزش، یوگا، تلاش برای حفظ روتین زندگی قبلی، تنظیم ساعت خواب، کتاب خوندن، فیلم دیدن، تماس تصویری با کسایی که دوست داریم و تلاش برای یادگرفتن کارهایی که به دلایل مشغله‌هامون نمی‌رسیدیم انجام بدیم! احساس مفید بودن، باعث بالارفتن دوپامین می‌شه و انسان رو از ملال قرنطینه نجات می‌ده! سعی کنید یه مهارت جدید یادبگیرید! لازم نیست حتما درآمد زا باشه، می‌تونه صرفا سرگرم‌کننده باشه!
خلاصه اینکه اگه اضطراب ریشه‌های ناخودآگاه و مشکلات زیستی نداشته باشه و به دلیل شرایط سراغمون اومده، روش های بالا می‌تونه خیلی کمک کننده باشه!
افرادی که مثل من داروهای ضداضطرابی مصرف می‌کنند هم می‌تونن با کمک این روش‌ها، تاثیر داروها رو بهتر کنن!
مرسی که وقت می‌ذارید!
