سلام.
این احسان خواجه امیری هم عجب صدای محزونی داره.
همین چند دقیقه پیش تیتراژ پایانی سریال در کنار پروانه ها رو می شنیدم.
دوسش دارم. خیلی لذتبخشه.
گرچه انگار قلب آدم رو فشرده می کنه.
یه غمی یهو میاد که امیدی هم توش داره انگار.
خیلی شعر زیبایی داره:
وای از دل بی تاب من
رد می شود از خواب من
کابوس و رویای تو هر شب
درد مرا کم می کند
با اینکه غرقم می کند
گیسوی دریای تو هر شب
شب که می شه، آدم عاشق پیشه تر می شه؛
خصوصا اینکه پاییز هم نزدیک باشه. ☺️
شبتون پرآرامش.
