سلام.
دوستت دارم مثل پروانه
و دستانت را می‌گیرم
بیا با هم پَر بزنیم
دوستت دارم مثل شمع
و گرمی آغوشم را هدیه می‌کنم به تو
بیا مهربان باشیم
دوستت دارم مثل رود
و رخت غم‌هایت را می‌شوُیم
بیا جاری شویم
دوستت دارم مثل کوه
و در مسیر قله، تو را مهمان می‌کنم
به چشمه،
به برف،
به ابر،
بیا تا آسمان برویم
الان‌نوشتی بدون ویرایش:
شامگاه بیست و یکمین روز پاییز ۱۴۰۰.
