به جرأت میتونم بگم یکی از کِشنده ترین فیلم هایی بود که تا حالا دیدم و علی رغم طولانی بودنش واقعا من مخاطب رو جذب کرد.
داستان برمحوریت یک زن سرپرست قانونی افراد مسن و بی وارث یا بد وارث (توفرهنگ ما هم هست منتها با تفاوتهای زیادی ) پیش میره که یه مافیای کاری هرچند کوچک برای خودش راه انداخته و خوب پول پیرمرد ها و پیرزن ها رو بالامیکشه.
روند منطقی فیلم و شخصیت پردازی شجاعانه شخصیت اول قابل تحسین بود ، اما بالاخره بودند بخش هایی از اوج فیلم که باورشون سخت بود و بنظرم صرفا بر اساس شانس پیش رفته بود برای مارلا و کمتر کسی همچین خوش شانسی ای میاره?
داستان فیلم بسیار زیرکانه نوشته شده بود و سیر صعودی ملایمی رو طی میکرد ، البته گاها اغراق ها و دروغ های هم داشت که قابل باور. نیستند مثل اینکه نتونی قاضی رو با پول بخری ?
برای روند فیلم و بزرگ سازی شخصیت اول میشد گفت که میشه دروغ آبکی هم بهش بسته بشه اما قدرت شخصیتی_سازمانی Roman Lanyov ( که البته حضور Peter dinklage رو میشه به عنوان یکی از دلایل استقبال خیلی ها از فیلم بیان کرد ) تا حدودی قربانی این دروغ شده بود و این میتونه بیانگر نگاه اقتصادی سازنده به فیلم یا ضعف داستان باشه.
شیب داستان در انتهای فیلم تند شد ، شاید بخاطر طولانی شدن مدت زمان فیلم و از دست ندادن مخاطبین از خیلی جاها زده شده بود که میتوانست بهتر پرورانده بشه و یه جورایی ماستمالی شده بود
اما من بازهم بنظرم فیلم پایان منطقی ای داشت ?
تفنگ روی دیوار بالاخره شلیک میکنه
یعنی چیزی توی یک داستان خوب چیزی بلااستفاده نمیمونه (:
شما چطور؟ این فیلم رو دیدید ؟
نظرتون رو راجع بهش بگین ?