هر انسان،در هر جا که زندگی میکنه و در هر جایی که هست ؛روزی شده که تصمیم گرفته دوباره شروع کنه واقیعت این هست که تصمیم هر اندازه بزرگ باشه؛ ترس شروع کردن هم همون اندازه بزرگ هست.
اگر تصمیم ما زندگی ما رو بهتر میکنه و چاره ای نداریم جز این تصمیم پس باید پرقدرت شروع کنیم مثل یک کوهنورد وقتی تصمیم میگیره که قله ای رو فتح بکنه شروع به حرکت میکنه البته فقط شروع کردن سخت نیست؛رو به رو شدن با موانع شاید گاهی سخت تر و گاهی آسون تر باشه. کوهنور ممکن در راه خسته بشه استراحت کنه،شاید حیوونای وحشی بهش حمله کنه ،شاید زخمی بشه ؛ممکن انقدر تحت فشار قرار بگیره که بیخیال بشه و برگرده..و کلی شایدهای دیگه ولی اگر کوهنورد به زیبای های بین راه دقت کرده بود شاید اون فشار کم میشد و میتونست به راهش ادامه بده.
مهم تر از رسیدن به مقصد لذت بردن در طول مسیر هستش ما ادما یکبار به این دنیا می یایم و فقط یک جون داریم پس زندگی رو به خودمون سخت نگیریم و از مسیر لذت ببریم.
