یک معجزه خوب نوشتن شناساندن خیلی از زوایای شخصیتی به خودمان است که تا قبل از این عادت قلم به دست گرفتن برای ما چندان وجهه آشکاری نداشته است. دنیای نوشتن مسیر خوبی برای کشف خود آدمیست.
در کنار تمام ویژگی‌های شخصیتی که در خودم می بینم نوشتن را خیلی دوست دارم و دفترهایی که پر است از افکار و دلتنگی هایم،چیزهایی که کم و بیش این زندگی از جهات مختلف به من آموخته است و من آنرا در حصار کلمات درآورده ام و چقدر این مکتوبات و دفترها عزیز و دوست داشتنی هستند،حتی بوییدن شان هم رونقی تازه به جانم می بخشد. یا به دور از هر دغدغه ای ساعتها بتوانی با آرامش در میان این حجم دلنشین بنشینی و لحظات تکرار نشدنی عمر را ورق بزنی. از زمانهای شیرین زندگی حس کردن همین لحظه های ساده است داشتن یک فنجان قهوه و نشستن در کنار خانواده ای که خداوند تو را لایق داشتن این دستاورد عظیم کرده است. دستاوردی که راهی برای شناخت بیشتر و بهتر رحمانِ رحيم بوده است،که هر لحظه سجده شکرش را بر خودم واجب میدانم. خداوندا! یاری ام ده تا بنده ای خوب در صراط مستقیم تو باشم و ارزش هرچه را به من عطا کرده ای و نکرده ای را بدانم و لحظه ای زبانم از سپاست نیقتد. خداوندا! دستان تهی و ناتوانم را بگیر تا بتوانم صفحات خوبی را در زندگی خودم و دیگران ورق بزنم. که مهمتر از هر چیزی به یادگار گذاشتن اسم نیک و رفتار و کلام و یادِ پاکی در میان زمینیان و آسمانیان از خودم میباشد.
ای خدای مهربانم! که گل وجودی مرا از لطف و عنایت خود پروراندی یاریگرم باش تا همیشه بتوانم دست گیر بندگانت شوم و نه زنجیری بر پایشان. انگیزه حرکت باشم.
