حقیقتش را بخواهید نوشتن برای من یک نیاز درونی است. کلمات بیشتر ابزاری برای بیان احساسات‌اند؛ راهی برای شفا دادن دردها، برای روبه‌رو شدن با تنهایی‌ها و برای بیان چیزهایی که نمی‌توانم به زبان بیاورم. وقتی دنیای بیرون بیش از حد پیچیده و پر از فشار می‌آید، نوشتن همان گوشه دنجی است که می‌توانم از همه چیز فاصله بگیرم و دنیای خودم را بسازم. نوشتن نه تنها برایم درمان است، بلکه باعث می‌شود که احساساتم را بپذیرم و از دنیای درونم بیرون بیاورم. در اینجا، در ویرگول، می‌خواهم نوشته‌هایم را با شما به اشتراک بگذارم. شاید نوشتن درمان دردهای بیشمار شما هم باشد، پس بیایید با هم از قدرت کلمات برای شفا و تسکین استفاده کنیم.
فارسی: اوایل زمستان ۱۴۰۳
