هاشیموتو که در ایران نیز شیوع بالایی دارد، یکی از شایعترین بیماری های خود ایمنی است که باعث کم کاری تیروئید می شود.
بیماری هاشیموتو با آزمایش آنتی بادی ضد آنزیم پراکسیداز تیروئید (Anti-TPO) در خون تشخیص داده می شود.
در مرحله ای که بیماری منجر به کم کاری غده تیروئید گردد، هورمونهای تیروئید در خون کاهش یافته و مقدار تیروتروپین (TSH) افزایش پیدا می کند.
تغذیه نقش مهمی در هاشیموتو دارد از جمله ریز مغذی های مهم ویتامین دی، ید، آهن، سلنیوم، ویتامین A و روی هستند که افراد از مواد غذایی نتوانند میزان مورد نیاز خود را دریافت کنند بایستی مکمل های آنها را مصرف کند.
بتازگی رژیم های مختلفی در این بیماری مطرح شده است. اگر چه در جای دیگری بطور کاملتر در خصوص تغذیه و رژیم غذایی در هاشیموتو صحبت شده است، جهت سادگی تنها اشاره ای به این رژیم ها که در مطالعات نشان داده شده است می شود:
-رژیم غذایی بدون گلوتن: در این رژیم منابع گلوتن که در گندم، جو و چاودار وجود دارد، حذف می شود.
-پروتکل رژیم Diet4Hashi: در واقع توصیه های غذایی بر اساس شواهد علمی است.
-رژیم پروتکل خود ایمنی یا (AIP): یک رژیم غذایی نسبتاً جدید و ضد التهابی است که بسیار محدود و عمدتا شامل مصرف گوشت و سبزیجات است.
-رژیم بدون لاکتوز: در واقع حذف لبنیات یا مصرف لبنیات بدون لاکتوز است.
البته باید توجه کرد هیچ رژیم غذایی خاصی برای درمان هاشیموتو وجود ندارد و این رژیم ها هم ممکن است در بعضی افراد باعث بهبود کیفیت زندگی شان شود به عنوان مثال رژیم بدون لاکتوز فقط در افرادی که عدم تحمل به لاکتوز دارند مفید خواهد بود.
لذا افراد بایستی همیشه درمان های توصیه شده توسط پزشکان را رعایت کنند.