صنعت فولاد ایران همواره به عنوان یکی از بزرگترین صنایع کشور مورد توجه قرار گرفته است و بسیاری از افراد به آن وابسته هستند. طبق گذشته ی پررونق این صنعت و افزایش تولید و صادرات فولاد انتظار میرود و امیدواریم که در آینده نیز همین روند را ادامه بدهد. با این وجود، چالش هایی نیز سر راه این صنعت قرار دارند که میتوان تحریم های بین المللی و نوسانات قیمت را در اینجا نام برد.
یکی دیگر از چالش های اساسی در آینده کاهش منابع طبیعی است. با روند رشد جمعیت منابع طبیعی ای که برای این صنعت مورد نیازند به طور چشم گیری کاهش یافته اند. برای حل و غلبه بر این چالش باید راهکاری برای تولید فولاد با کمترین مصرف ممکن از منابع طبیعی پیدا کرد.
همچنین میتوان با بررسی و استفاده از منابع جایگزین از مصرف بی رویه ی منابع طبیعی جلوگیری و از محیط زیست محافظت کرد.
یکی از راه های استفاده از فولاد تولید شده در کشور، صادرات آن به دیگر کشورها است. با توجه به کیفیت بالای فولاد تولید شده در ایران، این محصولات خواستار زیادی دارند ولی با این حال در آینده رقابت در بازار جهانی سخت تر خواهد شد.
کشورهایی که فولاد با قیمت پایین تری برای ارائه داشته باشند میتوانند رقبای مهمی برای صادرات فولاد ایران باشند. در عین حال میتوان بازار جهانی صادرات ایران را توسعه داد و کشورهای جدیدی را اضافه کرد که نقش مهمی در جایگاه تولید فولاد ایران خواهد داشت.
از مواردی که باید مدنظر ما باشد راهکارهایی برای کاهش هزینه ی تولید همزمان با حفظ و افزایش کیفیت محصولات باشد که در نهایت به اهداف افزایش درآمد از این طریق ختم میشوند. تکنولوژی نقش بزرگی در این زمینه خواهد داشت چرا که روش های جدیدی برای تولید فولاد در انواع مختلف مانند فولاد سبک یا ضد زنگ در حال توسعه هستند که به روز رسانی تکنولوژی ایران را میطلبد تا از رقبایی که کار خود را در این مسیر آغاز کرده اند عقب نمانیم.
لازم به ذکر است که تکنولوژی به تنهایی همه چیز نیست و حمایت ها و همکاری های لازم توسط دولت با ارائه ی تسهیلات و دیگر بخش های مرتبط در این پروسه نیز الزامی هستند.
به طور کل، تمرکز ما باید روی اهداف مان جهت کاهش مصرف منابع طبیعی، کاهش هزینه ی تولید و افزایش کیفیت، استفاده از فناوری های جدید، توسعه ی بازار و آموزش و پژوهش باشد. پیشرفت در دربر گرفتن تمامی جوانب است.
