تا حالا شده کاری رو با تمام وجود شروع کنید و به نقطه ای برسید که دلسردی بتون غلبه کنه و در نهایت اونو رهاش کنید؟
شاید برای خیلی از ما این قضیه پیش امده که با کلی امید و آرزو استارت کاری رو میزنیم و کلی کار رو جلو میبریم و یهو به نقطه ای میرسیم که نا امیدی میاد سراغمون و همونجا قید ادامه کار رو میزنیم!!
مثلا کلی وقت میذاریم و تحقیق میکنیم که کسب و کاری رو استارت بزنیم و اول کار با کلی شوق و انرژی پیش میریم، ولی یه مقدار که جلو میریم همچون ماشینی که سوختش تموم شده یهو وایمیسیم و از جلو رفتن پشیمون میشیم. صفحه اینستا راه میندازیم و اول کلی با شوق و انگیزه محتوا تولید میکنیم ولی همین که جلو میریم و میبینم که تعداد دنبال کننده هامون به اون عدد دلخواه ما نرسیده، انگیزمون کم کم خشک میشه و اونو کنار میذاریم. یا برای تحصیل تو رشته ای خاص، کلی سرچ میکنیم و منابع اون رشته رو پیدا میکنیم و تصمیم میگیریم که سال بعد تو همون رشته کنکور بدیم و ادامه تحصیل، ولی به ناگاه وسط سال یه نا امیدی میاد سراغمون که نکنه این رشته تحصیلی اصن مناسب من نباشه و نتونه منو به خواسته هام برسونه و نا امیدی همانا و ادامه ندادن همانا!!
شروع کردن کار یه چیزه و تداوم تو اون کار یه چیز دیگه! تداوم داشتن یکی از مهم ترین فاکتورهای موفقیت تو هر کاری هستش. میشه گفت تداوم خودش یه مهارته که اگه اونو نداشته باشیم قطعا یه جایی به مشکل اساسی برمیخوریم. بالاخره همه ما تو زندگی شخصی و شغلی خودمون یه موقع هایی انگیزه بالایی داریم و یه موقع هایی خالی از انگیزه میشیم و باید برای لحظات خالی شدن از انگیزه و برای اون لحظاتی که نا امیدی میاد سراغمون برنامه داشته باشیم.
شاید بشه مساله رو اینطوری هم بیان کرد که خیلی وقت ها دقیقا همون جایی که باید ادامه بدیم و مسیرمون رو هموارتر کنیم، دست از تلاش برمیداریم. نمیدونم تو مبحث روان شناسی به این قضیه چی میگین که یهو انگار به نقطه ی اشباع تلاشمون میرسیم و انگار دیگه هیچ رمقی برای جلو رفتن نداریم. دقیقا مثه تصویر زیر در یک قدمی گنج، نا امید میشیم و دست از تلاش برمیداریم...
واقعا باید چیکار کرد که انگیزمون کم نشه و از کار کنار نکشیم؟ همونطور که گفتم باید تو خودمون مهارت تداوم رو ایجاد کنیم؛ باید دائما به خودمون انگیزه تزریق کنیم و به طور مداوم برای خودمون هدف گذاری کنیم و حتی به این فکر کنیم که اگر به نقطه ای رسیدیم که از امید و انگیزه تهی شدیم، چیکار باید بکنیم؛ باید برای این مرحله برنامه داشته باشیم. اگر من نوعی تصمیم گرفتم که برای خودم کسب و کاری راه بندازم (حتی با تحقیقات فراوان) باید به این فکر کنم که اگر بعد از شروع کارم به هر دلیلی نتونستم به اندازه کافی مشتری پیدا کنم، برنامم برای ادامه کار چیه؟ باید یه این فکر کنم که اگر به نقطه ای رسیدم که دیگه توانی برای پیشبردن نبود، چه ترفندی رو پیاده کنم؟ اینا همه سوالاتی که بهتر قبل از شروع کارمون تو هر زمینه ای از خودمون بپرسیم.
بازم باید به این نکته اشاره کنم که "مهارت تداوم"، مهارتی کسب کردنی است و تکنیک هایی رو داره که با بکار بستن اون تکنیک ها میتونه ما رو تو ادامه دادن مسیر کمک کنه.
