این روزها استرس و اضطراب زیادی دارم. دلشوره ای که نمی‌دونم دلیل اصلیش چیه؛ فقط میدونم حالم خوب نیست. همش ذهنم درگیره. شاید بخاطر اینه‌که دو هفته بعد قراره کار جدید انجام بدم. به هر حال وقتی می‌نویسم حالم بهتر میشه چون ذهنم نظم بیشتری به خودش می‌گیره. واقعاذ جادوی نوشتن واقعیت داره و من وقتی می‌نویسم همه چی بهتر میشه.
توی یه کتاب خوندم برنامه ریزی خیلی مهمه. یه برنامه ی معمولی که زیاد خوب نیست هم بهتر از هیچ برنامه ای نداشتنه.
به هر حال شاید بخاطر کارای عقب افتادمه که استرس دارم. سرم همیشه شلوغه چون کارای زیادی دارم ولی انجامشون نمیدم. ولی همیشه دارم به کارام فکر میکنم. همش با خودم میگم بذار ساعت بعد یا فردا انجامش میدم ولی الن دو هفته گذشته و من هنوز اون کار ها رو انجام ندادم.
مشکل من اینه که عمل‌گرا نیستم. به جای اینکه کار‌ها رو انجام بدم دائم دارم بهشون فکر میکنم. به اینکه فلان کار و فلان کارو باید انجام بدم و چطور انجامشون بدم. ولی باید به این جمله عمل کنم... just do it.
همین جمله تکراری و کلیشه ای که روی همه ی پوشاک چاپ میشه ولی اگر بهش عمل بشه خیلی خوب میشه. من باید اول بنویسم تا ذهنم مرتب بشه. بعد برنامه ریزی کنم و اهداف و کارهایی که باید انجامشون بدمو روی کاغذ بیارم و بعد شروع کنم به انجامش.
باید اهمال‌کاری رو کنار بذارم. مهم این نیست که چقدر عالی یا بد انجامش بدم مهم اینه که انجامش بدم.
می‌خوام یه قولی به خودم بدم، اینکه همیشه حواسم به این چن نکته باشه و اینو مدنظر داشته باشم:
1-امروز همون فرداییه که منتظرش بودی. صبر نکن تا زمان ایده‌آلی که همه چی اوکی باشه و حالت خوب باشه برسه چون اون زمان هرگز فرا نمی‌رسه. همین امروز هر کاری که میخوای انجام بدی روانجام بده. زمان رو غنیمت بشمار.
2- بنویس. هرکاری که میخوای در یک ساعت یک روز و یک هفته آینده انجام بدی بنویس. و بعد انجامش بده.
3- تجربه کردن مدنظرت باشه. هرکاری و هر چیزیو تجربه کن. از شکست خوردن نترس. شکست خوردنو تجربه کن.
4- هرکاریو میخوای انجام بدی ماسمال کن و انجام بده نمی‌خواد همه چیو عالی انجام بدی فقط انجامش بده.
