فرهیختگان: ماهها تلاش برای گفتوگو با آقای علیاکبر رائفیپور، مدیر موسسه «مصاف ایرانیان» بینتیجه ماند، او از فعالان سیاسی-فرهنگی مشهور در فضای مجازی است که در یک دهه اخیر بهخاطر سخنرانیهای بیشمار درخصوص مهدویت، جریان سیاسی داخلی، سیاست خارجی، نظامی، تاریخ اسلام، تاریخ معاصر، پزشکی، مذهبی مانند شرح زیارت اربعین و... نامش بر سر زبانها افتاده است. هرچند تحلیلهایی موسوم به صهیونیسمشناسی و فراماسونری در صدر توجهات شبکههای اجتماعی به اوست اما گستره بالای موضوعات سخنرانیهای رائفیپور و سبک خاص این سخنرانیها ویژگی تقریبا منحصربهفردی برای مدیر مصاف ساخته است. این گستردگی در سخنرانیهای تخصصی البته به خودیخود مذموم نیست، اما نکتهای که در بررسی اولیه دایره وسیع اظهارات و عملکرد جناب رائفیپور به چشم میآید مجموعهای از تناقضها و اشکالات بدیهی علمی و منطقی است. این اشکالات با توجه به اثر اجتماعی رائفیپور با مخاطبانی عموما جوان که تشنه شنیدن معارف و مبانی انقلاب اسلامی هستند، ضرورت نقد منصفانه او را بیشتر میکند.
میدانیم معمولا نقدها به مدیر موسسه «مصاف ایرانیان» با روی خوش پاسخ نمیگیرد اما در میانه گفتوگوهای مجازی در شبکههای اجتماعی با تعداد زیادی از مخاطبان ثابت یا گهگاهی آقای رائفیپور جای خالی مطالب انتقادی درخصوص او به چشم میآید.
بر این اساس پروندهای که در ادامه میخوانید شامل دو یادداشت تقریبا مفصل در نقد برخی دیدگاههای وی است. مطالبی که سعی شده با اتکا به فایل صوتی سخنرانیها و سایر دیدگاههای رائفیپور با نگاهی منصفانه نوشته شود. علاوه بر یادداشت عباس سلیمینمین در صفحه اول، فصل اول پرونده با یادداشت رضا مشتاقی در صفحههای ۲ و ۷، و فصل دوم با یادداشت صادق امامی در صفحههای ۱۴ و ۱۵ منتشر میشود.
نویسنده: رضا مشتاقی، روزنامهنگار
*****************************************
نویسنده: صادق امامی، دبیر گروه بینالملل
*****************************************
یادداشت از عباس سلیمینمین، پژوهشگر سیاسی