کلمه فومو (FOMO) مخفف عبارت “Fear Of Missing Out” به معنی ترس از دست دادن است. هنگامی که فردی دچار فومو میشود، به سبب ترسی که بخاطر از دست دادن فرصت خیالی خود دارد، اقدام به انجام یک کار هیجان زده میکند. این اضطراب و هیجان منجر به آن میشود که فرد، نگران عقب افتادن از دیگران به سبب از دست دادن این فرصت خیالی شود.
اين اضطراب اجتماعي به واسطه ميل شديد به آگاه بودن از آنچه ديگران درحال انجام آن هستند، آشكار مي‌شود. با اين‌همه عده‌اي فومو را ترس از پشيماني توصيف مي‌كنند، ترسي كه منجر به نگراني شديد نسبت به از دست دادن فرصتي براي تعاملات اجتماعي، يك تجربه بي‌نظير، يك سرمايه‌گذاري پرمنفعت و يا ديگر رويداد‌هاي خوشايند خواهد شد. به بياني ديگر، فومو ترس ناشي از تصميم‌گيري نادرست درباره گذران زمان در انسان است.
این سندرم، نوعی نگرانی شدید و دلهره درونی نسبت جا ماندن و بی خبر ماندن از تغییرات و اتفاقات آنلاین زندگی آنلاین شماست. به عنوان مثال زمانیکه فرد در جایی است که نمی تواند آنلاین باشد احساس ناخوشایند، شبیه به استرس و نگرانی از نبودن فرد یا چیزی مهم، فر (ترس) در او پدیدار می شود.
فرد احساس می کند که دیگران از بودن و حضور در یک تماس مجازی لذت یا اوقات خوشایند و یا یک تجربه بی‌نظیری داشته اند ولی او از آن بی نصیب و بی‌اطلاع مانده‌است. این سندرم نوعی احساس نیاز برای چک کردن دائمی گوشی زندگی آنلاین است که در صورت عدم دسترسی نوعی اضطراب و دلهره در فرد ایجاد می کند و تا زمانیکه فرد گرفتار آن را چک نکند، ادامه می‌یابد و دوباره تا شروع افزایش اضطراب، کاهش خواهد یافت.
این اضطراب اجتماعی به واسطه میل شدید به آگاه بودن از آنچه دیگران در حال انجام آن در شبکه های اجتماعی هستند، آشکار میشود افراد مبتلا به این اختلال شاید خود ندانند که درحال از دست دادن چه‌چیز هستند.
نیاز یا ضرورتی پنداری که ما را مجبور می کند تا حضور خود در شبکه ها و رسانه های اجتماعی را کامل و به روز رسانی کنیم، در غیر این صورت می تواند در ما استرس ایجاد کند. پیام هایی از دوستان، تماس های پاسخ داده نشده از همکاران، ایمیل از سایرین، همه و همه می تواند در ما استرس ایجاد کند. اما اصل مسأله حتی اینها هم نیستند. اضطراب ما بنیادی تر از این موضوعات است.
در پژوهشی در زمینه سندرم ترس از دست دادن ، بیشترین افراد درگیر در دامنه سنی بین ۱۵ تا ۳۵ سال هستند. احساس از دست دادن یک فضا و ارتباط جمعی(با هم بودن مجازی) خوشایند، بیشتر در افرادی بین دامنه سنی ۱۲ تا ۱۷ سال مشاهده شده است. یعنی درست سنی که برای آینده فرد (از بعد روانی، اجتماعی و شغلی) سرنوشت ساز به حساب می آیند. مطالعات دیگری نشان داده اند، استفاده بیش از حد از رسانه های اجتماعی و تلفن های همراه با اضطراب بالا و کارکرد پایین همبستگی دارد.
زمانی روی یک محصول تخفیف مدت دار لحاظ میشود یک اضطرابی انسان را فرا میگیرد تا در طول این مدت از تخفیف استفاده کند و محصول را بخرد به این اضطراب و احساس fomo میگویند.
زمانی که در یک جلسه حضور داریم ولی 100 در 100 حواسمان به جلسه نیست و نیم نگاهی به گوشیمان داریم و دایم آن را چک میکنیم تا از اخرین پیام هایی که برایمان ارسال میشود با خبر باشیم و انها را از دست ندهیم.
از fomo بسیار بسیار زیاد در بازاریابی و مارکتینگ استفاده میشود تا با حسی که در مخاطب ایجاد میکند، مخاطب را وادار به خرید بکند.
منابع :
