تقدیم به روان پاک نابغه ریاضی ایران و جهان سرکار خانم دکتر مریم میرزاخانی
رنج فقدان تو مریم به دلم سنگین است
نه به ایران که غروبت به جهان غمگین است
یاد نیکوی تو در خاطره ها می ماند
هر مدال تو به این سینه ما می ماند
دانشت پرچم ایران به جهان زیبا کرد
هوش سرشار و تلاشت به جهان غوغا کرد
مهد ایران چو تویی گوهر قابل دارد
ماه بدری که به شب زیور کامل دارد
آه و افسوس که آن بلبل گلزار پرید
نغمه خوانی چو تو با آن دل بیدار پرید
آن زمانی که ز دانش تو جهانی گشتی
نه ز گلزار برفتی و نه فانی گشتی
کاش هر دخت توانا به ره مریم باد
او به جان و به دلش عشق همین پرچم باد
ای خوش آن روز که او سرور دوران باشد
سخت کوش و ز پی شادی ایران باشد
لایق است تا که جهان باز ببالد بر او
علم و آگاهی و اندیشه ببارد بر او
حیف باشد که بر راه رذیلت باشد
خوش بود نور وجودش زفضیلت باشد
دبیر ریاضی بازنشسته- حسن حدادی
تیرماه 1396 - رفسنجان