بهره‌وری صنعت بیمه تا سال 2030: بازاندیشی در مورد بیمه‌گر آینده

صنعت بیمه در آستانه تحولی عظیم قرار دارد. تا سال 2030، فناوری‌های پیشرفته، انتظارات در حال تغییر مشتریان، و فشارهای رقابتی، شرکت‌های بیمه را وادار می‌کنند تا مدل‌های عملیاتی خود را بازطراحی کنند و بهره‌وری را به‌طور چشمگیری افزایش دهند. این مقاله دیدگاه مک‌کینزی را در مورد آینده صنعت بیمه ارائه می‌دهد و استراتژی‌هایی را برای بازاندیشی در نقش بیمه‌گر پیشنهاد می‌کند تا در محیطی پویا و رقابتی موفق عمل کند.

نکات کلیدی:

• تا سال 2030، صنعت بیمه به دلیل پیشرفت‌های فناوری، تغییر رفتار مشتریان، و فشارهای اقتصادی و نظارتی، به‌طور قابل‌توجهی تغییر خواهد کرد.

• شرکت‌های بیمه باید بهره‌وری را از طریق اتوماسیون، هوش مصنوعی (AI)، و مدل‌های داده‌محور افزایش دهند.

• تمرکز بر تجربه مشتری، نوآوری در محصولات، و همکاری‌های اکوسیستمی برای موفقیت در آینده ضروری است.

• بیمه‌گرانی که سریع‌تر سازگار شوند، می‌توانند سهم بازار بیشتری کسب کنند و هزینه‌های عملیاتی خود را کاهش دهند.

1. چشم‌انداز صنعت بیمه تا سال 2030

صنعت بیمه با چالش‌ها و فرصت‌های بی‌سابقه‌ای مواجه است. عوامل زیر این تحولات را هدایت می‌کنند:

الف) پیشرفت‌های فناوری:

• هوش مصنوعی و یادگیری ماشین: این فناوری‌ها فرآیندهای بیمه‌ای مانند ارزیابی ریسک، قیمت‌گذاری، و رسیدگی به ادعاها را بهبود می‌بخشند.

• اینترنت اشیا (IoT): دستگاه‌های متصل (مانند حسگرهای خانگی یا خودروها) امکان جمع‌آوری داده‌های بلادرنگ را فراهم می‌کنند، که به بیمه‌گران کمک می‌کند محصولات شخصی‌سازی‌شده ارائه دهند.

• بلاک‌چین: این فناوری می‌تواند قراردادهای هوشمند را فعال کند، شفافیت را افزایش دهد و هزینه‌های تراکنش را کاهش دهد.

• اتوماسیون فرآیندهای رباتیک (RPA): اتوماسیون وظایف تکراری مانند ورود داده‌ها، بهره‌وری عملیاتی را افزایش می‌دهد.

ب) تغییر انتظارات مشتریان:

• مشتریان امروزی انتظار تجربه‌های دیجیتال، سریع، و شخصی‌سازی‌شده دارند، مشابه آنچه در صنایع فناوری‌محور مانند تجارت الکترونیک می‌بینند.

• تقاضا برای محصولات بیمه‌ای انعطاف‌پذیر (مانند بیمه‌های کوتاه‌مدت یا مبتنی بر استفاده) در حال افزایش است.

• نسل‌های جوان‌تر (مانند نسل Z و Millennials) به برندهایی وفادار هستند که ارزش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی را در اولویت قرار می‌دهند.

ج) فشارهای اقتصادی و رقابتی:

• رقابت از سوی شرکت‌های insurtech (فناوری بیمه) و بازیگران غیرسنتی (مانند شرکت‌های فناوری بزرگ) در حال افزایش است.

• حاشیه سود در بسیاری از بازارهای بیمه به دلیل هزینه‌های بالا و رقابت شدید کاهش یافته است.

• تغییرات نظارتی، مانند الزامات شفافیت بیشتر یا حفاظت از داده‌ها، بیمه‌گران را وادار به بازنگری در فرآیندها می‌کند.

د) تغییرات اجتماعی و زیست‌محیطی:

• تغییرات اقلیمی خطرات جدیدی مانند بلایای طبیعی مکرر را ایجاد کرده‌اند که مدل‌های ارزیابی ریسک را پیچیده‌تر می‌کنند.

• پیری جمعیت در برخی بازارها تقاضا برای محصولات بیمه‌ای مرتبط با سلامت و بازنشستگی را افزایش داده است.

• تمرکز بر پایداری و مسئولیت اجتماعی (ESG) بر تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری و طراحی محصولات تأثیر می‌گذارد.

2. چالش‌های کلیدی برای بیمه‌گران

برای موفقیت تا سال 2030، بیمه‌گران باید بر چالش‌های زیر غلبه کنند:

1. هزینه‌های عملیاتی بالا:

   • بسیاری از شرکت‌های بیمه همچنان از سیستم‌های قدیمی (legacy systems) استفاده می‌کنند که ناکارآمد و پرهزینه هستند.

   • فرآیندهای دستی، مانند رسیدگی به ادعاها یا صدور بیمه‌نامه، زمان‌بر و مستعد خطا هستند.

2. شکاف در تجربه مشتری:

   • مشتریان انتظار تعاملات یکپارچه در کانال‌های دیجیتال و فیزیکی دارند، اما بسیاری از شرکت‌های بیمه در ارائه این تجربه ناکام مانده‌اند.

   • تأخیر در رسیدگی به ادعاها یا فرآیندهای پیچیده صدور بیمه‌نامه می‌تواند منجر به نارضایتی مشتری شود.

3. مدیریت داده‌ها:

   • حجم عظیم داده‌های تولیدشده توسط دستگاه‌های IoT، رسانه‌های اجتماعی، و سایر منابع، نیازمند زیرساخت‌های پیشرفته برای تحلیل و استفاده است.

   • نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت داده‌ها، مدیریت داده را پیچیده‌تر کرده است.

4. رقابت با insurtechها:

   • استارتاپ‌های insurtech با مدل‌های چابک و فناوری‌محور، در حال به چالش کشیدن بیمه‌گران سنتی هستند.

   • این شرکت‌ها اغلب محصولات نوآورانه‌تر و فرآیندهای ساده‌تری ارائه می‌دهند.

3. استراتژی‌های بازاندیشی در نقش بیمه‌گر

برای موفقیت در سال 2030، بیمه‌گران باید مدل‌های عملیاتی خود را بازطراحی کنند و بهره‌وری را در اولویت قرار دهند. مک‌کینزی چهار استراتژی کلیدی را پیشنهاد می‌کند:

الف) تحول دیجیتال و اتوماسیون:

• اتوماسیون فرآیندها: استفاده از RPA و هوش مصنوعی برای خودکارسازی وظایف تکراری مانند ورود داده‌ها، پردازش ادعاها، و خدمات مشتریان می‌تواند هزینه‌ها را تا 30٪ کاهش دهد.

• تحلیل داده‌های پیشرفته: بهره‌گیری از یادگیری ماشین برای بهبود ارزیابی ریسک، تشخیص تقلب، و شخصی‌سازی محصولات.

• پلتفرم‌های دیجیتال: ایجاد پلتفرم‌های یکپارچه که تجربه‌ای یکنواخت در کانال‌های دیجیتال و حضوری ارائه می‌دهند.

ب) نوآوری در محصولات و خدمات:

• محصولات مبتنی بر استفاده (Usage-Based Insurance): مانند بیمه‌های خودرویی که بر اساس رفتار رانندگی (تله‌ماتیک) قیمت‌گذاری می‌شوند.

• بیمه‌های پارامتریک: محصولاتی که پرداخت‌ها را بر اساس رویدادهای مشخص (مانند زلزله یا سیل) به‌صورت خودکار انجام می‌دهند.

• تمرکز بر سلامت و رفاه: ارائه خدمات پیشگیرانه مانند برنامه‌های سلامتی یا مشاوره مالی به‌عنوان بخشی از بیمه‌نامه‌ها.

ج) همکاری‌های اکوسیستمی:

• همکاری با شرکت‌های فناوری: برای مثال، همکاری با شرکت‌های IoT برای توسعه محصولات بیمه‌ای مبتنی بر داده‌های بلادرنگ.

• ایجاد اکوسیستم‌های مالی: ادغام خدمات بیمه با سایر خدمات مالی (مانند بانکداری یا مدیریت ثروت) برای ارائه راهکارهای جامع.

• مشارکت با insurtechها: به‌جای رقابت، همکاری با استارتاپ‌ها برای دسترسی به فناوری‌ها و نوآوری‌های جدید.

د) بازطراحی نیروی کار:

• ارتقای مهارت‌ها: سرمایه‌گذاری در آموزش کارکنان برای کار با فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی و تحلیل داده‌ها.

• مدل‌های کاری ترکیبی: ترکیب نیروی کار انسانی و اتوماسیون برای افزایش بهره‌وری و انعطاف‌پذیری.

• تمرکز بر تجربه کارکنان: ایجاد فرهنگ سازمانی که نوآوری و همکاری را ترویج می‌دهد.

4. تأثیرات بهره‌وری تا سال 2030

مک‌کینزی پیش‌بینی می‌کند که بیمه‌گرانی که این استراتژی‌ها را به‌ طور مؤثر پیاده‌سازی کنند، می‌توانند به نتایج زیر دست یابند:

• کاهش هزینه‌ها: اتوماسیون و بهینه‌سازی فرآیندها می‌تواند هزینه‌های عملیاتی را تا 20-30٪ کاهش دهد.

• افزایش رضایت مشتری: تجربه‌های دیجیتال و محصولات شخصی‌سازی‌شده می‌توانند نرخ حفظ مشتری را بهبود بخشند.

• رشد درآمد: نوآوری در محصولات و همکاری‌های اکوسیستمی می‌توانند درآمدهای جدید ایجاد کنند.

• مزیت رقابتی: بیمه‌گرانی که سریع‌تر سازگار شوند، می‌توانند از رقبا پیشی بگیرند و سهم بازار بیشتری کسب کنند.

5. گام‌های عملی برای شروع

برای آماده‌سازی برای آینده، بیمه‌گران باید اقدامات زیر را انجام دهند:

1. ارزیابی وضعیت فعلی: تحلیل فرآیندهای موجود، زیرساخت‌های فناوری، و تجربه مشتری برای شناسایی نقاط ضعف.

2. سرمایه‌گذاری در فناوری: تخصیص بودجه برای ارتقای سیستم‌ها و پیاده‌سازی ابزارهای هوش مصنوعی و تحلیل داده.

3. آزمایش محصولات جدید: اجرای پروژه‌های آزمایشی برای محصولات نوآورانه مانند بیمه‌های پارامتریک یا مبتنی بر استفاده.

4. تقویت همکاری‌ها: ایجاد مشارکت‌های استراتژیک با شرکت‌های فناوری یا insurtechها.

5. تمرکز بر مشتری: طراحی محصولات و خدمات با محوریت نیازها و انتظارات مشتریان.

نتیجه‌گیری

تا سال 2030، صنعت بیمه به‌طور اساسی تغییر خواهد کرد و بیمه‌گرانی که بتوانند بهره‌وری را از طریق فناوری، نوآوری، و همکاری‌های استراتژیک افزایش دهند، در این محیط رقابتی پیشتاز خواهند بود. بازاندیشی در مدل‌های عملیاتی، تمرکز بر تجربه مشتری، و استفاده از داده‌ها و فناوری‌های پیشرفته، کلید موفقیت در آینده است. بیمه‌گرانی که این تغییرات را با موفقیت مدیریت کنند، نه‌تنها بقای خود را تضمین می‌کنند، بلکه می‌توانند فرصت‌های جدیدی برای رشد و سودآوری ایجاد کنند.

Mckinsey