تفنگ بادی که پدرم خریده بود با قد من برابری می‌کرد. کودک بودم و برداشتن آن تفنگ برایم دردسر بود چه رسد به شلیک کردن. هر وقت مسافرت می‌رفتیم پدرم آن را در صندوق ماشین می‌چپاند. قصدش این بود هر جا کبوتری دید از ماشین پیاده شود و شکارش کند.
اما این بار کفتری در کار نبود. در میان دشت بودیم و آفتاب مرداد ماه لحظه‌ای امان نمی‌داد. چادری برپا کردیم و برای آنکه تفریحی هم کرده باشیم نشانه‌ای را پنجاه متر دورتر میان دو سنگ قرار دادیم. سپس به چادرمان بازگشتیم و نوبت به نوبت سمت نشانه شلیک کردیم. ساچمه‌ها نفیر می‌کشیدند اما هیچکدام به هدف برخورد نمی‌کردند.
نوبت به من رسید. تفنگ را به زحمت با دو دستم گرفتم و قنداق چوبی آن را به شانه‌ام چسباندم. سرم را به قنداق تکیه دادم و از دوربین به نشانه نارنجی رنگ خیره شدم. دستانم می‌لرزید و نشانه برای لحظه‌ای روی هدف متمرکز نمی‌شد. به هر زحمتی بود تیری ول دادم. به نشانه نگاه کردم. هنوز آنجا بود.
نوبت بعدی هم به همین شکل بود و نوبت بعدی و نوبت‌های بعدی. تا اینکه فهمیدم نشانه‌ی اصلی در واقع دومین خط به سمت پایین است. اینبار نشانه گرفتم و تققققق! نشانه‌ی نارنجی رنگ به هوا پرتاب شد. این اتفاق برای من درس بزرگی به همراه داشت.
بسیاری اوقات پیش از شروع کار، با بهانه‌ی برنامه‌ریزی و کسب اطلاعات خود را می‌فریبیم. به عنوان مثال شما قصد دارید وبیناری برگزار کنید ولی چیزی در مورد بازاریابی و فروش محصول مورد نظرتان نمی‌دانید یا اطلاعاتی در مورد آن وجود ندارد. نود درصد ما در چنین مواقعی دست از کار می‌کشیم و همه چیز تمام می‌شود ولی من توصیه می‌کنم شلیک کنید. شلیک کردن قلق کار را دست‌تان می‌دهد.
گاهی بهتر است شانسی شلیک کنید. لزومی ندارد مستقیم روی هدف متمرکز شوید. چه بسا لوله‌ی تفنگ یا مگسک کج باشد. در این صورت شما هزار بار هم نشانه بگیرید فایده ندارد. پس ابتدا شلیک کنید. این کار به شما معیار می‌دهد.
از طرفی قرار نیست دانسته‌ها و تجربیات دیگران همیشه خدا به کارتان بیاید. از طرفی هم نشستن و کاری نکردن مشکلی را دوا نمی‌کند. پس تیری شلیک کنید. من هم شلیک کردم و شکست خوردم اما فهمیدم راهکار من اشتباه بوده و باید استراتژی دیگری بچینم. حال اگر دست روی دست می‌گذاشتم چنین پیروزی ممکن بود؟
در نتیجه اول شلیک کنید بعد نشانه بگیرید. منتظر تایید دیگران نمانید و کسب اطلاعات بیش از حد را کنار بگذارید. اگر قصد برگزاری وبیناری را دارید ولی بر فرض مثال جامعه هدف را نمی‌شناسید، توصیه می‌کنم آن را برگزار کنید چرا که دست کم در خماری شروع کردن باقی نمی‌مانید.
حال این تفنگ برای شما؛ شلیک کنید!!!!!!!!!!!!
