مقدمه
از قدیم الایام همیشه این دغدغه را داشتیم که اگر اتفاقی برای زمین می‌افتاد چه بلایی بر سرمان می‌آمد.اینجا تنها خانه ای است که از بدو خلقت داشته ایم و تصور اینکه اتفاقی برایش رخ بدهد خیلی برای مان دردناک است.البته ناگفته نماند که انسان ها همیشه خدا با ندانم کاری هایشان این سیاره عزیز را مورد آزار و اذیت قرار داده اند؛از ذوب شدن یخچال های قطبی تا انقراض موجودات و نسل کشی و جنگ های هسته ای.
کسی چه میداند که چرا خدا مارا به اینجا فرستاده،شاید جایی بهتر از اینجا نیست یا شاید هم این سیاره بابت وجودش باید مدیون شرارت های شیطان باشد.
به هر حال چه شیطان شرور باشد و چه نباشد و چه جایی بهتر از اینجا داشته باشیم یا نه،فعلا ناگذیر به زندگی در این سیاره خاکی هستیم وتا جایی که توان در بدن داریم باید از آن حفاظت کنیم.
دنبال دردسر نگردید خواهشاً
چندی پیش ایلان ماسک میلیاردر معروف و سهام دار شرکت تسلا و صاحب شرکت تاسیسات فضایی اسپیس ایکس اعلام کرد که قصد دارد مریخ را مسکونی کند.این هدف او مبنی بر یک فرضیه بود که امکان دارد ما نیز همانندان دایناسور ها با یک شهاب سنگ بزرگ از بین خواهیم رفت فلذا گونه بشری باید این قابلیت را داشته باشد که بتواند نسل خود را در کهکشان گسترش بدهد.
تاریخ سفر به حمام داغ هم اعلام شده است و همین فردا نه پس فرداست که اولین انسان پایش را به مریخ بگذارد.
از همه این ها که بگذریم،این سفر به همین راحتی ها هم نیست.جدای از تمامی هزینه های سرسام آوری که دارد،شرایط خاصی هم دارد که باید رعایت شوند.بگذارید به نمونه ای از آن ها اشاره کنیم:
پس کی میرسیم؟
از آنجایی که سیاره سرخ 80 ملیون سال نوری با ما فاصله دارد و باید زمانی اقدام به این سفر کرد که مدار سیاره ها در نزدیکی یکدیگر قرار داشته باشند،از این رو رفت و برگشت فضانوردان دست کم سه سال زمان میبرد که این مقداری قابل توجه است. البته دانشمندان اعلام کردند که در حال دستیابی به تکنولوژی نیتروژنی خاصی هستند که از این طریق میتوانند این زمان را به چند ماه کاهش دهند که البته این خودش پانزده بیست سالی زمان میبرد.
البته این نکته هم در خور توجه است که در طول این مسیر مشکلاتی از قبیل کاهش وزن شدید و افسردگی می‌تواند گریبان گیر این فلک زده ها بشود،از این رو باید روزانه سه ساعت ورزش کنند تا از تحلیل رفتن عضله هایشان جلوگیری شود اما در رابطه با افسردگی،هنوز راهکار ارائه داده نشده است.به نظرم به مدت سه سال برایشان فیلم و تخمه تهیه کنند تا حوصله شان سر نرود.
قتل عام دیگری در راه است؟
تحقیقات دانشمندان نشانگر این است که این مسیر نیازمند فداکاری های بسیار است فلذا تعداد زیادی از انسان ها در ابتدای کار یا سرطان می‌گیرند یا از بیماری های ناشناخته جان به جان آفرین تسلیم می‌کنند.یقینا کسی زنده نمی‌ماند.تا نزدیک ترین بیمارستان پانصد میلیون کیلومتر دور هستند.هزاران هزار کودک سالانه از گرسنگی جان می‌دهند اما چه کسی به اینها اهمیت می‌دهد.اگر از بیماری هم جان سالم به در ببرند،مطمئنا از موجودات مریخی نمی‌توانند.راستی موجودات مریخی چگونه میتوانند باشند؟
باید حسابی چاق و چله بشویم
جالب اینجاست که جاذبه در سیاره مریخ به حدی پایین است که شما می‌توانید با هر پرش،یک و نیم متر بالا بروید اما دل به این خوش نکنید چون عادت کردن به این جاذبه،مدت زمان زیادی می‌طلبد تازه گفته اند که احتمال دارد خیلی ها کور بشنود.با این حساب دیگر به بدن های شش تکه و باشگاه های بدنسازی و رژیم های غذایی دیگر احتیاجی نیست و اینها جای خود را به فست فودی ها می‌دهند.
پول نیاز است
طبق برآوردی که شده است،هزینه ساختن یک شهرک مسکونی در مریخ نیازمند ده هزار میلیارد دلار است که این مبلغ سرسام آوری است.تازه همه کارها هم توسط ربات ها انجام می‌شود بدون کمترین دخالت انسانی. البته مزیت خانه سازی در مریخ آنست که لازم نیست آپارتمان بسازیم چون توفان ها در کسری از ثانیه آن را فرو می‌ریزند و دیگر خبری از سر و صدای همسایه ها نیست و به راحتی میتوانیم از اقامتمان در مریخ لذت ببریم.
کرم ضدآفتاب یادتان نرود
ازآنجایی که اتمسفر مریخ فقط یک سوم اتمسفر زمین ضخامت دارد،نگرانی های زیادی را برای اقامت در مریخ به وجود می‌آورد.نقش اتمسفر در حیات انسان ضروری است چون جو عهده دار وظایف مهمی است قبیل: از برخورد اشعه های مضر خورشید با زمین جلوگیری می‌کند والا از بیماری هایی نظیر سرطان در امان نبودیم از این رو جو مریخ رقیق است و باید فکری به حال آن کرد. با این احتساب خبری از آسمان آبی نیست .نظراتی هم موجود است مبنی بر اینکه مریخ در ابتدا مثل زمین پر آب بوده ولی به مرور زمان غلظت جوّش را از دست داده و از این رو تمامی آب های موجود سطح آن تبخیر شده اند.البته دانشمندان در حال بررسی راهکار هایی هستند تا بتوانند نوعی جو مصنوعی برای مریخ درست کنند اما این کافی نیست چون جاذبه نقش تعیین کننده ای در نگه داشتن جو دارد.پس اگر مسافر مریخ هستید،تا می‌توانید کرم ضد آفتاب با خودتان ببرید.
صبح تا شب تو مریخ چیکار کنیم
یک روز مریخی بیست و چهار ساعت سی دقیقه است و نیم ساعت بیشتر از زمین حوصله تان سر می‌رود البته خیالتان راحت باشد در مریخ آنقدر کار ریخته که سالیان سال باید به انجام آن مشغول باشید.مهمتر از همه این است که شما در مریخ باید برای بقا بجنگید از این رو مثل کلونی مورچه ها،تامین غذایتان به عهده خودتان است و اگر همکاری نکنید از گرسنگی میمیرید.اما مشکل فقط به اینجا ختم نمیشود.خاک مریخ خیلی فقیر است فلذا باید مقدار زیادی کود با خودتان ببرید و مابقی عمرتان هم باید از کود انسانی استفاده کنید.ناگفته نماند که یکی از شغل های در مریخ،تجارت با کود است که شغل پردرآمدی در مریخ محسوب می‌شود.
غذای اولیه‌تان هم سیب زمینی است ولی دیگر باید بگویید سیب مریخی چون شما 80 ملیون سال نوری با زمین فاصله دارید.
نتیجه گیری
انسان ذاتا موجودی کنجکاو است و هر چه بیشتر مانع سر راهش قرار بگیرد،کنجکاوتر شده و مصمم تر از قبل در راه رسیدن به اهدافش تلاش می‌کند.ایده رفتن به مریخ ایده خوبی است ولی لااقل بهتر بود که سیاره‌ای مشابه به زمین پیدا میکردیم و این هزینه را در آن جا صرف میکردیم.البته ده سیاره شبیه به زمین هم کشف شده ولی چون مقداری از ما دور هستند،از این رو تکنولوژی سفر به آنجا را نداریم.
سفر به مریخ کمی ترسناک به نظر می‌رسد چون نمیدانیم که چه چیزی در انتظارمان است و ممکن است بیماری های ناشناخته ای گریبان گیر این گونه کنجکاو شود البته مشکلات به اینجا ختم نمیشود بلکه خود انسان هم ذاتا موجودی است که ظلم می‌کند و ممکن است که مشکلاتی در آنجا ایجاد شود.
