همه چیز رو فقط کافیه شروع کنی همین شروع شدنه سخته بقیه اش دیگه از آب خوردن هم راحت تره
مهم نیست که امروز چی میشه یادم میاد چند وقت پیش به همراه دوستم رفته بودیم دوچرخه سواری و کفش من به طور کاملا اتفاقی توی اب افتاد و رفت من اگر میجنبیدم میتونستم کفش رو بگیرم ولی خب ترجیج دادم اون لحظه بخندم ولی بعدش هر رنگ آبی میدیم فکر میکردیم کفش منه اون روز با کلی دنگ فنگ و بالا پایین رفتیم سرکار :))))
اما من از اون روز یه چیزی رو یاد گرفتم اونم اینه که هر لحظه رو زندگی کنیم اگر کاری رو انجام میدیم بدونیم چرا برای چی ببنیم توی مسیر رسیدن حالمون خوبه لبخند میزنیم یا نه ؟!
شما نظرتون چیه حاضر میشید کفشتون رو از دست بدید ولی بخندید ؟!
