امیرالمؤمنین‌علی(علیه‌السلام)
«العالِمُ یَنظُرُ بِقَلبِهِ و خاطِرِهِ ، الجاهِلُ یَنظُرُ بِعَینِهِ و ناظِرِهِ»
عالم با دل و جانِ خود نگاه مى‌کند؛ نادان با چشم و دیده خود مى‌نگرد.
قدرت علم و آگاهی نگاه، فهم و قضاوت انسان را از دیدنی‌ها و شنیدنی‌ها فراتر می‌برد و اجازه نمی‌دهد انسان گرفتار سخنان، افکار و عقائد جذاب و منحرف دیگران شود. به عبارت دیگر جذابیّت، هیجان و یا صداقت افراد جاهل نمی‌تواند قلّه‌های بلند انسان عالم و آگاه را فتح کند و او را تحت تأثیر قرار بدهد.
امّا هر چقدر این علم و آگاهی عمیق‌تر و به حقیقت نزدیک‌تر باشد میزان خطا و اشتباه انسان هم کمتر می‌شود و هیچ علمی به اندازه علم دین و آموزه‌های قرآنی به حقیقت نزدیک‌تر و یا درکنار و عین حقیقت نیست، بطوریکه که اگر کسی شناخت درستی از مبانی و معارف دینی داشته باشد با جلب حمایت الهی به راحتی می‌تواند از بزنگاه‌ها و پیچ و خم‌های فتنه‌ها و تاریکی‌ها چه در نفس و چه در عالم خارج و بازی‌های سیاسی عبور کند و به سرمنزل سعادت و عاقبت به خیری نائل شود.
خشم و شهوت جمال حيوان است
علم و حكمت كمال انسان است
