در ادامه خلاصه‌ای از ساختار کتاب و برداشت شخصی‌ام از مطالعه‌ی آن را آورده‌ام.
استیو جابز به قلم والتر آیزاکسن به توصیف زندگی پر فراز و نشیب اسطوره‌ی دنیای فناوری می‌پردازد. از فرزندخواندگی‌اش تا ایام جوانی و تاسیس میراثی به نام اپل.
کتاب در بیش از چهل فصل (حدود ۶۰۰ صفحه در نسخه چاپی) کم و بیش راجع به همه‌ی جزئیات حرف می‌زند و داستان‌هایی کوتاه و سرگرم کننده می‌گوید. نکته آنجاست که این کتاب، سرگذشت مختصر ولی پرجزئیاتی از اپل را نیز به عنوان اصلی‌ترین دستاورد جابز در بر دارد.
جالب‌ترین مفهومی که در کتاب با آن برخورد کردم، دیدگاه جابز به عنوان یک مینیمالیست بود (در گیومه). این موضوع به خوبی در محصولات او و ساز و کارهایی که در اپل بنا نهاد از جمله تعصبش در یکپارچگی بین نرم‌افزار و سخت‌افزار به چشم می‌آید. بخشی از آن از ذن بودایی و آموزه‌های شرقی سرچشمه می‌گرفت و بخش‌های دیگری که در روند کتاب به تفصیل بررسی شده است.
جابز به ساختن محصولات عالی افتخار می‌کرد. از مکینتاش به سال ۱۹۸۴ بگیر تا آیمک و آیپاد. او با آیتونز و در ادامه آیپاد صنعت موسیقی را متحول کرد. با آیفون استاندارد جدیدی به صنعت موبایل بخشید. آیپد توانست کامپیوترها را به عنوان ابزارهایی همه‌گیر، هر چه بیشتر توسعه بدهد. اگر جابز نبود، وازنیاک (شریکش در تاسیس اپل و سازنده‌ی کامپیوترهای اپل ۱ و ۲) ایده‌های خود را به فنا می‌داد.
حضور جابز در اپل به دو برهه تقسیم می‌شود. از ابتدای تاسیس تا ۱۹۸۵ که از اپل جدا شد. و از ۱۹۹۵ که به عنوان مدیرعامل به اپل بازگشت تا دوران طلایی‌اش را رقم بزند و مسیر را برای آن هموار سازد.
همچنین حالات درونی و نسبتی که جابز با خانواده‌اش می‌ساخت در کتاب روایت می‌شود. در کل می‌توان گفت نویسنده چیزی را از قلم نینداخته است. این کتاب که به درخواست خود جابز نوشته شد، هیچ‌گاه توسط او خوانده نشد و نویسنده عمدتا منصفانه به بیان رویدادها می‌پردازد و در بیان اخلاق خاص جابز در کار و زندگی کم نمی‌گذارد.
در پایان، این کتاب به کسانی که به مطالعه درمورد سرگذشت فناوری در قرن اخیر، اتفاقات مهم مرتبط به اپل و به خصوص استیو جابز علاقه‌مند هستند توصیه می‌شود.
