تفاوت کوچینگ و منتورینگ در چیست؟: کوچینگ و منتورینگ دو شاخه نزدیک به هم در علم روانشناسی هستند که برای ارتقا سطح یک فرد یا یک گروه استفاده می شوند. در این مقاله معنای اصلی کوچینگ و منتورینگ را عنوان و تفاوت های اصلی این دو مهارت را مطرح می کنیم. سپس به بررسی اینکه هر یک از مهارت های کوچینگ و منتورینگ در چه شرایطی کاربردی هستند، می پردازیم.
تعریف کوچینگ چیست؟
به صورت خلاصه میتوان گفت کوچینگ(coaching) به عنوان یک رابطه متمرکز بر توسعه تعریف می شود. در این رابطه کوچ به مراجع (یا در اصلاح کوچی) کمک می کند تا هر چه سریع تر، بهتر و کارآمدتر به اهداف خود برسد و از تمام پتانسیل و توانایی های خود استفاده کند. به عبارتی، کوچینگ فرآیند درگیر شدن با گفتوگوی منظم و ساختار یافته با مراجع است. هدف، افزایش آگاهی و رفتار مراجع برای دستیابی به اهداف کوچی است. به عبارت دیگر، یک کوچ از مراجع خود برای رسیدن به یک هدف خاص یا موقعیت مطلوب حمایت میکند. در انجام این کار، در مقابل منتورینگ، در کوچینگ رابطه بین کوچ و کوچی اغلب برابر و بنابراین صمیمی تر است.
منتورینگ (mentoring) یک رابطه متمرکز بر توسعه فرد با منتور (mentor) مربوط به یک حوزه است که در این رابطه، منتور مهارت ها و تجربیات خود را به یک مِنتی(mentee) منتقل می کند. در واقع منتور کسی است که دانش، مهارت و یا تجربه خود را برای کمک به دیگری برای رشد و پیشرفت وی، به اشتراک می گذارد.
بر اساس فرهنگ لغت کمبریج، منتور فردی است که با تجربه کافی در یک شغل، از فردی با تجربه کمتر حمایت کرده و با توصیههای مناسب، به وی کمک می کند تا در کار خود پیشرفت کند.
بر خلاف کوچینگ در منتورینگ تمرکز یک منتور (راهنما) بر روی یک فرد (به اصطلاح «مرشد» یا «مِنتی») است و نه کمک به حل یک مشکل خاص. به عبارتی، منتور به عنوان یک راهنمای قابل اعتماد برای مراجع عمل میکند و هدف اصلی او انتقال دانش نسبتاً غیررسمی در یک بازه زمانی طولانی است.
شاید بسیاری از ما همچنان باور داشته باشیم که کوچینگ و منتورینگ از نظر فلسفی شبیه به هم هستند؛ اما مشخصه های یک کوچ و یک منتور متفاوت است. به طور کلی، در تفاوت کوچینگ و منتورینگ، کوچ ها برای هدایت افراد در هر زمینه به منظور دستیابی به اهداف، آموزش های ویژه ای دیده اند. اما منتور ها از طرف دیگر، آموزش رسمی در زمینه منتورینگ ندارند. آن ها در اصل بر انتقال مهارت های خاص در جهت کسب موفقیت های بیشتر در کسب و کار به شخص دیگری تمرکز دارند.
به لحاظ دیدگاه کوچینگ و منتورینگ، تفاوت کوچ و منتور را می توان اینگونه شرح داد که کوچ ها به گونه ای آموزش دیده اند که هنگام رویارویی مراجعه کننده با مشکلات، به جای مشاوره و مطرح کردن نظرات خود، برای کمک به فرد در یافتن راه حل ظاهر می شوند. منتور ها نیز بر کمک به فرد در یافتن راه حل خود تمرکز دارند؛ اما در صورت لزوم وارد عمل می شوند و راه درست حل مساله را نشان می دهند.
مشارکت و همکاری با کوچ یا منتور ممکن است کوتاه مدت و یا بلند مدت باشد. در تفاوت کوچینگ و منتورینگ به لحاظ زمانی، کوچینگ معمولاً به عنوان یک تعامل و یا رابطه کوتاه مدت دیده می شود و در این تعامل، کوچ با مراجع بر روی اهداف خاصی کار می کند و هنگامی که این اهداف محقق شد، رابطه دوباره ارزیابی می شود.
با این حال، در مواردی ممکن است که یک رابطه منتورینگ سال ها به طول انجامد؛ زیرا اهداف افراد با گذشت زمان ممکن است تغییر کند. در مقابل، رابطه منتورینگ به طور معمول به عنوان یک تعامل بلند مدت دیده شده است. منتور ها می توانند با تمرکز بر توسعه و اهداف شغلی بلند مدت با یک مِنتی همکاری کنند. با این وجود، مواردی هم هست که یک منتور، از مِنتی برای مدت کوتاهی حمایت می کند. مثلا در طول انتقال و ترفیع فردی به عنوان مدیر جدید، مدیر قبلی در نقش منتور برای مدت کوتاهی از جایگزینش حمایت می کند.
به طور کلی با استفاده از کوچ تحصیلی میتوان که مسیر درست درس خواندن و استعداد ها و توانایی های خود را پیدا کرد تا در مسیر درست قدم برداشت و با استفاده از منتور تحصیلی میتوان شغلی که به استعداد ما و رشته ی تحصیلی ما مربوط است را یافت و وارد آن شد.
r تفاوت کوچینگ و منتورینگ در چیست؟
