عمل جراحی پروتز سینه یک جراحی زیبایی است که برای بزرگ تر کردن، فرم دهی، یا باز سازی سینه‌ها انجام می‌شود. در این عمل، جراح با قرار دادن یک پروتز (ایمپلنت) زیر بافت سینه یا عضله‌ی سینه، اندازه و شکل سینه را تغییر می‌دهد.
قرار دادن پروتز زیر عضله سینه یک روش رایج در جراحی بزرگ کردن سینه است که معمولاً ایمن در نظر گرفته می‌شود. با این حال، مانند هر عمل جراحی دیگری، ممکن است خطراتی داشته باشد. این روش مزایا و معایبی دارد که باید در نظر گرفته شود.
هر عمل جراحی خطرات خاص خودش را دارد! اما عمل پروتز سینه چی؟
آیا خطر جدی دارد؟ در ادامه به بررسی بعضی از خطرات (احتمالی) این روش جراحی می پردازیم!
چون عضله پکتورال (عضله سینه‌ای) کشیده می‌شود، ممکن است درد و سفتی بیشتری نسبت به روش زیر بافتی ایجاد کند.
پروتز ممکن است هنگام انقباض عضله (مثلاً در ورزش‌های شدید) جابه‌جا شود که به آن "حرکت دینامیک" می‌گویند.
پس لطفا بعد از جراحی به فکر پرس سینه نباشید!
به دلیل دخالت در عضله، بهبودی ممکن است طولانی تر باشد و محدودیت‌های بیشتری در فعالیت‌های بدنی وجود داشته باشد.
مانند عفونت، خونریزی، و واکنش به بیهوشی.
در این روش، پروتز زیر بافت غده‌ای سینه و بالای عضله‌ی سینه قرار می‌گیرد.
بعد از جراحی پروتز سینه، ورزش کردن در ابتدا محدود می‌شود تا بدن زمان کافی برای بهبود داشته باشد. با این حال، پس از یک دوره مشخص، می‌توان به‌تدریج ورزش را آغاز کرد. زمان‌بندی و نوع ورزش بستگی به نوع عمل و سرعت بهبودی فرد دارد.
به‌طور کلی، ورزش بعد از پروتز سینه امکان‌پذیر است، اما نیازمند صبر و رعایت دستورات پزشک است. شروع زودهنگام ورزش یا فشار بیش از حد می‌تواند باعث جابه‌جایی پروتز یا عوارض دیگر شود.
بیشتر بخوانید : صفر تا صد ورزش بعد از پروتز سینه
بوکس به‌طور مستقیم عضلات سینه (پکتورالیس) را درگیر می‌کند. اگر پروتز زیر عضله قرار داده شده باشد، ورزش‌های سنگین ممکن است باعث جابه‌جایی یا آسیب به پروتز شوند.
به نظر می آید اگر ورزشکار حرفه ای در رشته هایی با درگیری زیاد (مثل بوکس یا تکواندو) هستید، باید بین 8 ماه تا 1 سال از انجام آن اجتناب کنید!
در خوشبینانه ترین حالت ممکن می توانید اسپارینگ های بسیار سبک داشته باشید!
مطالعات نشان داده‌اند که پروتزهای سینه به‌طور مستقیم خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی‌دهند. اما همان‌طور که گفته شد، ممکن است تأثیری غیرمستقیم از طریق دشوارتر کردن تشخیص زودهنگام داشته باشند.
رابطه بین عمل پروتز سینه و سرطان موضوعی است که مورد توجه بسیاری از مطالعات علمی قرار گرفته است. به طور کلی، دو جنبه اصلی در این زمینه مطرح می‌شود:
پروتز سینه به طور کلی یک عمل ایمن و رایج در جراحی‌های زیبایی است، اما همانند هر عمل جراحی دیگری، خطراتی را به همراه دارد. مرگ در اثر پروتز سینه نادر است، اما می‌تواند در موارد خاصی رخ دهد که عمدتاً به عوارض جدی یا خطاهای پزشکی مرتبط است. در ادامه، علل احتمالی مرگ و راه‌های پیشگیری توضیح داده شده‌اند.
بیشتر بخوانید : علت مرگ در لیپوماتیک چیست؟
در مواردی نادر، ورود ذرات چربی یا لخته خون به جریان خون می‌تواند منجر به آمبولی ریوی یا مغزی شود که ممکن است مرگبار باشد.
عفونت در محل جراحی یا اطراف پروتز ممکن است به عفونت سیستمیک (سپسیس) منجر شود. اگر این وضعیت به موقع درمان نشود، ممکن است زندگی بیمار را تهدید کند.
در صورت استفاده از پروتزهای بی‌کیفیت یا در اثر آسیب‌های خارجی، ممکن است مواد داخل پروتز نشت کنند و واکنش‌های التهابی یا عفونت‌های شدید ایجاد کنند. این حالت به ندرت خطر مرگ دارد، اما اگر همراه با عفونت یا واکنش شدید باشد، می‌تواند خطرناک شود.
در موارد نادر، بیمار ممکن است به مواد تشکیل‌دهنده پروتز یا داروهای بیهوشی واکنش آلرژیک شدید نشان دهد. شوک آنافیلاکتیک اگر به سرعت درمان نشود، می‌تواند کشنده باشد.
بیهوشی عمومی که برای کاشت پروتز استفاده می‌شود، ممکن است در افراد با مشکلات قلبی یا حساسیت به داروها باعث عوارض جدی مانند ایست قلبی شود.
این نوع نادر از لنفوم غیرهوچکین در اطراف پروتزهای سینه، به‌ویژه پروتزهایی با سطح زبر، ممکن است ایجاد شود. اگر به موقع شناسایی و درمان نشود، می‌تواند خطراتی جدی داشته باشد.
یکی از خطرناک‌ترین شیوه‌ها، استفاده از مواد غیرمجاز و غیراستاندارد مانند تزریق مواد پرکننده (فیلرهای نامعتبر یا مایعات صنعتی) به جای پروتز سیلیکونی یا سالینی است.
انتخاب پروتزهایی با سایز بسیار بزرگ (که متناسب با بدن بیمار نیستند) می‌تواند خطراتی ایجاد کند.
اگر پروتز به‌درستی زیر عضله کاشته نشود یا عضله بیش از حد آسیب ببیند، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود.
ترکیب پروتز سینه و لیفت سینه یک روش جراحی زیبایی است که به طور همزمان حجم و فرم سینه‌ها را بهبود می‌بخشد. این ترکیب برای افرادی مناسب است که علاوه بر تمایل به افزایش اندازه سینه، با افتادگی آن نیز مواجه هستند. در این روش، پروتز برای افزایش حجم استفاده می‌شود و لیفت سینه (ماستوپکسی) به منظور بالا بردن بافت‌های افتاده و اصلاح شکل کلی سینه انجام می‌گیرد. این روش نه تنها ظاهری جوان‌تر و متقارن‌تر ایجاد می‌کند، بلکه نتایج طبیعی‌تر و بادوام‌تری نسبت به انجام جداگانه هر یک از این جراحی‌ها به همراه دارد. انتخاب نوع پروتز و تکنیک جراحی با توجه به اهداف زیباجو و وضعیت آناتومیک بدن وی توسط جراح تعیین می‌شود.
