"این مطلب بر پایه دیدگاه شخصی حمید تیموری نوشته شده، لطفاً برای راستیآزمایی، اعتبارسنجی و تحقیق، خودتون اقدام فرمایید."
برای فروش فوری سکه رفتم چندتا پاساژ معروف تهران و حدود ۱۰ تا مغازه که از بیرون معتبر دیده میشد. چشمت روز بد نبینه، هرکدوم یهجور بازی درآوردن. چالش این بود که سکه بانکی هست یا نه (دهتومانی ازش میافته اگر بانکی نباشه). میگفتن باید پلمپش رو باز کنیم، که اونم ریسکهای خودشو داره. بدون باز کردن، یکی با چشم غیرمسلح دو ثانیه نگاه کرد و گفت بانکی نیست! یکی دیگه اطراف پلمپ رو قیچی زد، بعد با دستگاه هواگیری کرد تا حباب داخلش بره و بهتر دیده بشه، بعد گفت بانکی نیست. یکی دیگه هم خودش، هم همکارش، هم مغازه بغلی تایید کردن که بانکیه. داشتیم در مورد نحوه انتقال پول (که خودش یه چالش مهمه) صحبت میکردیم، یهو گفت من بازش میکنم، میخرم!
ولی شاه داستان اونی بود که گفت بانکیش ضعیفه :)) و فقط ۱۰۰-۲۰۰ هزار تومان! بیشتر ازت میخرم. یعنی چی ضعیفه؟ یا بانک مرکزی این سکه رو زده یا نزده دیگه! مثلا بگی اسکناست ضعیفه :)) با اعتماد به نفس هم میگفتا! حالا نمیدونم چقدر واقعیت داره این مورد، اما خلاصه رفتم پیش آشنا، توی ۳۰ ثانیه اصالت و بانکی بودنش رو با ذرهبین تشخیص داد و خرید.
البته این تنها دفعه برام نبود و فقط هم سر سکه نبود! کلاً خرید و فروش طلای فیزیکی چالشهای خودشو داره و بیدردسر نیست؛ از اصالت گرفته تا سرعت نقدشوندگی و حتی خود نگهداریش! فکر کن کل زندگیت بشه یه تیکه فلز کوچولو. نمیگم طلای فیزیکی بَده، من خودم گاهاً میخرم، ولی میگم بیدردسر نیست.من شخصاً اگر آشنا نداشتم، چالشها و ضررهای سنگینی جلوی پام قرار میگرفت.
برای خرید طلای فیزیکی، نظر من اینه که شمسهای پلمپشده از برندهای معتبر و معروف بخرید. یعنی برید سراغ تاپترینها و اصلاً خسیسبازی درنیارید سر دو زار کارمزد کمتر! اون تفاوت قیمتی توی عدد سرمایهگذاری شما (کم یا زیاد) گُمه.
اما طلای آنلاین؟
طبیعیه که هر روز یه روش فناورانه برای کارای سنتی بهوجود بیاد! نونواییش هم دیگه صف آدمهاش کمتر شده، صف پیکهاش زیاد! هم درآمد نونوا بیشتر شده، هم مشتری راضیه و با رضایت، کارمزد رو پرداخت میکنه. فناوری برای همین بُرد-بُرد ساختنهاست.
برای بحث طلا هم این داستان برقراره. معلومه که دوست دارم دراز بکشم، نصفهشب طلا پسانداز کنم هرچقدر که میخوام، و هر وقت هم نیاز شد فوری بفروشم، بدون اینکه درگیر چالشهایی که بالاتر گفتم بشم. طبیعتاً تعداد و مقدار سرمایهگذاریم هم بیشتر میشه.
اما!
داستان اصلی، اعتبار و اصالت روند هست. با تجربههایی مثل بورس، مؤسسات مالی، کوروش کمپانی و فلان، هم شک میکنم، هم نگران میشم. مخصوصاً تکرار این تبلیغات گسترده! از اینترنت تا سطح شهر، همه جا شده طلای آنلاین. حتی غولهای اینترنتی یا خودشون یا با همکاری پلتفرمهای دیگه وارد بازی شدن.
یه بررسی اجمالی روی این سایتها کردم. بله، مجوز دارن، اما چه مجوزی؟
• پروانه کسب طلا
• بعضاً پروانه فروش آنلاین طلا
• سایر مجوزهای تکمیلی مثل اینماد
در نهایت، اینها اصالت اون مجموعه رو تایید میکنه، اکی! ما مطمئن میشیم که پشت این داستان، فلان شرکت تایید شده هست. اما شما مجوز خرید و فروش آفلاین/آنلاین داری که ازت تحویل بگیرم، اینکه ازت طلا بخرم و برام نگهداری کنی، داخل این مجوزه؟
البته میگن امکان تحویل فیزیکی هست، اما اصل این داستان اون نگهداریه. بانک مرکزی گفته باید طلای خریداریشده رو توی بانک ذخیره کنن. بعضی از این شرکتها نوشتن ما این کارو انجام میدیم، حتی بعضی عکس گواهیشم گذاشتن. اما باز سوال اینجاست که شما یک یا هزار دفعه رفتی و یه مقدار طلا ذخیره کردی و اینم عکس گواهیش! اما چه تضمینی هست که مداوم و به مقدار دقیق خریدها، این کار رو انجام میدی؟
به نظر من، این جوازها و گواهیها برای تایید کامل این روند جدید، کافی نیست. طبیعتاً برای روشهای جدید، باید روندهای نظارتی جدید هم تعریف بشه. یادمه دهه نود که میخواستم مغازه طلا بزنم، کلاً فروش آنلاین طلا ممنوع بود و بعدها براش سازوکار تعریف شد.
خلاصه حرفم:
ذات این روش فناورانه خیلی خوبه، اما چالش اصلی نظارته، به میزان کافی! که در حال حاضر من چنین چیزی رو نمیبینم. درسته که غولهای معروف اینترنت هم وارد شدن، ولی مگه قبلاً نبودن معروفهایی که سرمایه ملت رو نابود کردن؟
بله میشه به اعتبار و معروفیت فلان غول یا پروانه کسب فلانی اعتماد کرد، شایدم هیچوقت مشکلی برای اون فلانی پیش نیاد، ولی من برای اینکه سرمایهام رو بدم یکی نگه داره، چه پول چه طلا، نیاز دارم به پشتوانه نظارتی کافی و مستند روی کل روند، بهصورت مداوم. اصالت یا معروفیت مجموعه یکی از ارکان مهمه برام، نه کُلش!
راه دیگه برای سرمایهگذاری آنلاین روی طلا؟
صندوقهای طلا در بورس؛ چون:
✅ سابقه بیشتری دارن
✅ نظارت خیلی بیشتری روشون هست (مخصوصاً توسط سازمان بورس)
✅ بحث گواهی سپرده و… مطرحه
البته کلمه “بورس” شاید تن و بدن آدمو بلرزونه، ولی خب این سهام یه شرکت نیست، مبتنی بر دارایی طلا و سکه هست و قاعدتاً براساس ارزش دارایی صندوق بالا پایین میشه. روند یک یا چندسالهش در مقایسه با قیمت سکه و طلا هم با یه سرچ به دست میاد، حتی برای زمانهای بحرانی گذشته.
صندوقهای معروفتر و معتبرتر هم درصد اطمینان من رو افزایش میدن. قطعا بازم ریسک و چالش هست، مثل محدودیت زمانی خرید و فروش، ریسک شرایط بازار و… اما امروز، من اینو بهترین راه موجود میبینم! حداقل طرف مقابلم، مثلا فلان کارگزاری بزرگه و تحت نظارت سازمان بورسه، و سرمایهام رو به یه پروانه کسب و اینماد نمیسپارم.
طلا؟
طلا قرنهاست که یه سرمایهگذاری خوبه، از طرفی عوامل جهانی مؤثر بر قیمت طلا هم بوی روند افزایشی میده، چهبسا بیشتر از قبل! یکی از مهمترین عواملش هم کاهش استخراج طلا هست. یادمه دهه نود که سرمایهام رو وارد ترید و کریپتو کردم، پدرم باهام بحث کرد که طلا بخر، و کاش به حرفش گوش میکردم! :)
نکته پایانی:
این مدت تبلیغات و گسترش طلای آنلاین خیلی زیاد شده، که خود این به عنوان یه مورد مشابه در مشکلات گذشته، برام نگرانکننده هست! استرس افزایش قیمت طلا و بیارزش شدن پولم هست، از طرفی بعضیا عادت دارن سیس دانایی بگیرن و بدون دلیل مشخص بگن “اینا کلاهبردارَن! شما احمقید و فلان”. این حرفهای بدون مبنا، کمکی نمیکنه، انگار منتظرن دیگران بدبخت بشن برای اون جمله “دیدی گفتم” بعدش و عقل کُل دیده شدن!
این وسط، سعی کردم بر اساس تجربه و بررسی خودم، با ذکر دلایلم، نظر شخصی حمید تیموری رو بگم. در نهایت، راستیآزمایی، تحقیق، بررسی، اعتبارسنجی و کلاً هر تصمیم و عملی (همیشه) بر عهده خودتونه.
راستی اگر دوست داشتی این مطلب من رو هم بخون: آب میخوای یا تیشرت؟
به قول سیگنالفروشها: پُرسود باشید!