نوشته ی الیزابت نوا بایلی
کتاب حلزون (نام مختصری که من برای آن انتخاب کرده ام)، یک اثر غیر داستانی است از خانم الیزابت بایلی که دستاورد او از دوران بیماری سخت و طولانی ویروسی اش نیز هست. من ترجیح میدهم روایتم از کتاب را از این نقطه آغاز کنم که یکی از کندترین حیواناتی که میشناسیم و همیشه برای مثال زدن سرعت پایین یک پدیده آن را مثال میزنیم، چگونه توانسته است روزهای ساکن و کسل کننده ی یک بیمار را سرعت ببخشد.
الیزابت، دختری که پیش از این پر جنب و جوش، اهل سفر و اکتشاف و عاشق زندگی در طبیعت و ارتباط با آن است به ناگاه دچار بیماری میشود که کوچک ترین حرکتی را برای او دشوار میکند، حتی پلک زدن! حتی تصورش هم میتواند آزار دهنده باشد که برای همهی کارهای شخصی و غیر شخصی ات نیاز به دیگران داشته باشی... ولی تقدیر هیچ تضمینی برای همیشه سالم بودن به ما نمیدهد. همهی جذابیت زندگی جدیدش برای او این بود که منتظر دوستانش بماند تا از پویایی و ماجراهای دنیای بیرون برایش قصه هایی بیاورند. شاید اینگونه او حس می کرد که خودش هم بخشی از این دنیای پر از حرکت است.
من کتاب را در روزهایی از زندگی ام خواندم که به خاطر شرایط بارداری، تهوع دائمی و ضعف های جسمی دیگر اجازهی بیرون رفتن، سفر و خیلی چیزهای دیگر را از من گرفته بود. برای غذا پختن و بیرون رفتن به کمک اعضای خانواده نیاز داشتم و گویا حس میکردم زندگی در خانه ی من و جایی که هستم متوقف شده. با اینکه میدانستم این حالات مدت محدودی مهمان من خواهد بود و نتیجه ای خوب در انتها انتظارم را می کشید اما تاب آوردن آن باز هم برایم سخت بود. و این باعث میشد درصد خیلی کمی با الیزابت هم ذات پنداری داشته باشم.
در یکی از همین روزهای اوج بیماری نویسنده، یکی از دوستانش حلزونی را برای او هدیه میآورد که میشود موضوع اصلی کتاب. در زندگی ساکن و بی هیجان الیزابت حلزون با همهی کندی اش تنوع، شور و شوق و حرکتی ایجاد کرده بود که نگاه او به زندگی و بیماری اش را تغییر داد. حقیقتا من دوست داشتم بیشتر روایت کتاب به این اثر گذاری بپردازد اما بعد از آن تمرکز نویسنده روی زندگی حلزون و توضیحات علمی دیگری به زبان ساده در خصوص این گونه ی شگفت انگیز قرار گرفت.
به نظرم خواندن این کتاب شبیه تماشای مستند راز بقاست که واقعا هم راز بقای حلزون ها را مورد بررسی قرار میدهد. اینکه حلزون چگونه میتواند مدتی طولانی درب خانهی صدفی اش را ببندد و بدون مزاحم و ترس از تغییرات محیطی بخوابد و وقتی که شرایط مساعد شد به زندگی ادامه دهد به نظرم از قابلیت های عجیبی است که به بقای آن بسیار کمک میکند. تصور کنید ما انسانها هم این قابلیت را داشتیم... احتمالا در دوره ی همه گیری کرونا تعداد قابل توجهی از ما میخوابیدیم تا درمان آن کشف شود! مسئله ی دیگری که برای من خیلی قابل توجه بود ماهیت نر-ماده بودن حلزون ها و نحوه ی تولید مثل آنهاست. وقتی حلزون الیزابت بدون داشتن جفتی در تراریومش بیش از صد جوجه حلزون را به دنیا آورد واقعاً شگفت زده شدم!
برای اینکه بیشتر کتاب را لو ندهم بحثم را با این جمله تمام می کنم که اگر از دیدن مستند های مربوط به حیات وحش و بحث های مربوط به بقای گونه ها لذت میبرید قطعا این کتاب برای شما جذاب خواهد بود.
.
من این کتاب رو از اپلیکیشن طاقچه گرفتم شما هم میتونید از اونجا بخونیدش:)
