من فقط دلم می خواد تو منو ببینی

داشتم به اتفاقات زندگی فکر می کردم
به آدمای مختلف و زندگیاشون

به نظرم خدا کسایی که دوست داره رو رها نمی کنه

چطوری؟ اینطوری که می خواد اون بنده ای که دوستش داره همیشه باهاش در ارتباط باشه همیشه باهاش حرف بزنه، همیشه از خدا بخواد کارش حل شه مشکلش درست شه می خواد همیشه یه بهانه ای باشه تا اون ارتباط عمیقه همیشه باشه

برای همین زندگی کساییکه خدا دوستشون داشت رو که میبنیم پر از چالش های گوناگونه

نه اینکه مال بقیه چالش نداشته، منظورم اصلا این نیست

چطوری بگم ...

اون ارتباطه ، اون دعا و خواستنه انقدر شیرینه برای بنده که یه اتفاق که میوفته و مضطر می شه سریع میره سراغ دورکعت نماز و بعدش دعا و مناجات شخصیش با خدا

و اگه هیچ چالشی تو زندگیش نباشه شاید این ارتباطه خالصانه نباشه چون اضطراری نیست که قلبشو تشنه ی ارتباط با خدا کنه

برای همین این یه چیز دو طرفه ست

خلاصه چیزی که می خواستم بگم این بود که خدا انگار نمیخواد بنده ای که دوستش داره ازش دور بشه

وقتی دور میشه سریع یه اتفاق و چالش میذاره جلو پاش تا دوباره بیاد پیش خودش بیاد قلبشو بزاره وسط بگه این تو این همه داراییم، هرچی تو می خوای همون بشه

وای از ین لحظات که چقد دل نزدیکه وقتی میگه خدایا من فقط دلم می خواد تو منو ببینی...

میتونی چیزی که می گمو درک کنی؟