در بازار شاه عبدالعظیم، داشتیم قدم می زدیم که رفتم یه بسته قطاب گرفتم تا اون چند دقیقه ای رو که داخل بازار هستیم، قطابی هم خورده باشیم. بسته نایلونی رو باز کردم؛ تا بسته رو باز کردم، از هر طرف، دستی به طرف قطاب ها دراز شد! و در همون لحظات اولیه، همراه با جمله پشتِ سرِ همِ قبول باشه، قبول باشه، قطاب ها تموم شد! من البته موفق شدم یکی بخورم. موضوع رو که تحلیل کردم، دیدم چون اونجا، نذری و احسان، همیشه و زیاد هم معموله تا جایی که وسط بازار، در محل گذر زائران، یه طبق بزرگی، روی چهارپایه می ذارند و خرمای زیادی، روش می ریزند، مردم، فکر کردن من هم دارم احسان می دم...
