اصل حرف مهم نیست کسی آن را می گوید مهم است

تابحال زیاد به این جمله رسیدم مخصوصا داخل شبکه های اجتماعی
اینکه هرکسی با پس زمینه ذهنی خود از افراد راجع به حرف ها یا پست های اون ها قضاوت می کنه یا به وجد میاد.حتی این نکته رو خودم بارها و بارها امتحان کردم و نتیجه همیشه یکسان بوده
کاریزمای افراد روی هر چیزی از که از دهانشون خارج میشه تاثیر میذاره.قصد اینکه قضاوت بکنم ندارم ولی خب همچین چیزی باعث میشه آدم بجای اینکه به دنبال منطق برای حرف های خودش باشه به کسب کاریزما فکر کنه.به نظر من اگه همچین دیدی بین آدم ها نبود هیچوقت سلبریتی ها یا اینفلوئنسرها اینچنین تاثیر عمیقی روی افراد نداشتند.
کاریزمایی که الان به دست میارن مردم اکثرا چیزی پشتشون قرار نداره
به چهره های کاریزماتیک قرن گذشته اگه نگاه کنیم مثل لنین یا مارتین لوترکینگ و یا نلسون ماندلا و چگوارا و ... هرکدام از اینا شروع کننده پدید آورنده یا مدافع حقوق و مکتب هایی بودند که در طول زندگی خودشون بهش رسیده بودند یا تلاش کرده بودند
اینکه در قرن جاری رسانه ها و شبکه های اجتماعی به سمتی رفتند که افراد بدون صلاحیت موفق به کسب کاریزما شدند آینده خوبی رو تو ذهن من ترسیم نمیکنه
افراد محبوب دنیای امروزی قدرت و سواد استفاده از این موهبت رو ندارند و چه بسا خیلی از اوقات سمت اشتباه تاریخ ایستادند و یا اینکه تناقض های زیادی بین حرف هاشون پیدا شده
چه میشه کرد؟
کمتر تحت تاثیر شبکه های اجتماعی و رسانه ها قرار گرفتن
اگر به افراد محبوب قرن بیستم نگاه کنیم متوجه میشیم که رسانه های اون دوران کتاب و ها روزنامه ها و سخنرانی ها بودند نه تلویزیون و شبکه های اجتماعی
رسانه های امروزی به دنبال اصلاح چیزی نیستند چراکه رویه حال حاضر اون ها به نفعشونه و سود لازم رو براشون داره پس دلیلی برای تغییر وجود نداره
همه این ها رو گفتم که این نکته رو بگم که چه بهتره که تو دنیای امروز تحت تاثیر هیچ فرد مشهوری نباشیم و از صحبت های هیچ سلبریتی یا اینفلوئنسری دفاع نکنیم و نذاریم به افکارمون جهت بدن
چه بهتره که خودمون به یک ایده برسیم.چه درست چه غلط تو دنیایی که دیگه هیچ کسی مثل لنین یا مارتین لوترکینگ رو نخواهد دید این شاید بهترین روش باشه

البته این ها همه نظرات شخصی من بود و ممکنه اشتباه باشه
پایان